ඔන්න ආවා......... අලුත් ඒවාත් එක්කම....... DEW

දේවා ගේ අඩවිය පුන්චිම පුන්චි නාමික (දේව්ගේ අඩවිය) වෙනසක් සමගින් අන්තර් ගතයේ ලොකු වෙනසක් සමගින් ගෙවෙන 2011 වර්ෂයත් උදාවෙන නව වසර 2012 වෙනුවෙන් සයිබර් අවකාෂය තුල දිග හැරෙනා වගයි...

මොනවද මේ උදාවෙන අලුත් අවුරුද්දේ දේව්ගේ අඩවියෙන් ඔයාලට ලැබෙන්නේ...

ඔන්න ඉතින් ජිවිතේ පලවෙනි වතාවට දේව් කථාවක් ලියන්න හදන්නේ....

ඔය තියෙන්නේ ඒ ගැන පුන්චි සටහනක්..

පලමු කොටස හෙට ඉදන් කියවන්න පුලුවන් වෙයි ඔයාලාට..

ගෙවුනු වසරේ මුහුන දුන්නු හැම බාධාවක්ම ජිවිතේට පාඩමක් කරගෙන හැම දෙයක්ම ජිවිතේට ශක්තියක් කරගෙන තරහ මරහ අමතක කරලා හොදින් ජිවිතේට මුහුන දෙන්න.... කවදාවත් වරදින්නේ නැ,..

ගෙවෙන වසරේ අන්තිම මොහොතේ ඉදන් උදාවෙන නව වසරට ඇස් යොමන් පතනවා හැමටම සුභම සුභ නව වසරක් වේවා කියලා...

ආදරේ නාමයෙන් එපා රවටන්න.. ජිවිතේට පාඩමක් වේවි සමහර අයට...

ප.ලි : ජනවාරි 7 ඔන්න කට්ටියක් ගාල්ලෙදි සෙට් වෙනවාලු.... මේ වෙනකොටත් දේව් දත කට මැදගෙන ලැස්ති වෙලා ඉන්නවා ඔන්න ඒ පැත්තේ එන්න,.

දේව් කියන්නේ කුරුනැගලත් එහා ඉන්න කොලු ගැටයෙක් නිසා එන්න ගෙදරින් 3.30 ට 4.00 වත් පිටත් වෙන්න ඕනා... ,එත් සයිබරේ නොදු‍ටු මිතුරන් මුන ගැහෙන්න දේව් ගොඩාක් ආසයි..

ඔන්න ඉතින් ලංකාවේ කොහේ උන්නත් යන්න එදාට සෙට් වෙන්න පුලුවන්නේ... හදවතින්ම හැමෝටම ආරාධනා කරනවා....

සංවිධායක මඩුල්ලට මගේ ප්‍රණාමය..

ඉතින් එකතු වෙමු..

ප.ලි : සල්ලාල ප්‍රේමවන්තයකුගේ සැබැ ආදරේ කියන්නේ අමුතුම කථාවක් නම් නෙමේ... පාසල් කාලේ අපේ වයසෙම කොලු ගැටයකුගේ ජිවිත කථාව මගේ කොනයෙන් මම දැකපු විදිහට..
පුන්චි පුන්චි වෙනස් කම් ඇතී... කියවලා බලන්නකෝ...

පලමු උත්සහය නිසා ගොඩාක් වැරදි ඇති සමාව දෙන්න ඒවට

සංවේගයෙන් දැනුම් දෙමින් දේවා ගේ අඩවිය අවසන් ගමනේ

නත්තල උදාවෙන්න තව හොරාවකටත් අඩු කාලයක් විතරමයි තියෙන්නේ, ඒත් මේක ලියලා ඉවර වෙනකොට නත්තල උදා වෙලා තියන්නත් පුලුවන්... නත්තල් සියා තැගි අරන් එනකන් මම ඇහැරිලා ඉන්නවනේ...

දේවා කියන්නේ නම් බොදු පුතෙක්.. ඒත් මට නම් ආගම මේක කියලා අනිත් ආගම් පහත් කරන්නවත් ඒවට විරුද්ද වෙන්නවත් හිතක් නැ...

ආසයි හැම ආගමක් ගැනම දැන ගන්න...

නත්තල් සියා අද තැගි දුන්නත් නැතත් මම හිතුවා පුන්චි තැග්ගක් ඔයාලට දෙන්න...

ඔයාලා ගොඩාක් අමාරුවෙන්නේ මේ මාස ගාන මේ දේවා කියවන විකාර අහගෙන කියවගෙන උන්නේ.. ඔන්න ඒක නතර කරන්න ඔයාලට හිතටත් සහනයක් වෙනව කියන පණිවිඩේ තමයි දේවා ගේ නත්තල් තැග්ග...

පොඩ්ඩක් හරි මම කියන ඒවාට කැමති අයත් ඇතිනේ...... දැන් ඒ අය බය වෙලා ඇති ( එක්කෙනෙක් වත් ඉන්නවනේ නේද? )

ඔන්න බය වෙන්න එපා දේවා බ්ලොග් ලියන එක නවත්වන්න හදනවා එහෙම නෙමේ..

ඒත් එක වැරදියි කියන්නත් බැ මොකද දේවා ගේ අඩවිය ලියන එක නවත්වන්නයි හදන්නේ....  කමක් නැනේ

ඒත් ඒ ආරංචියත් එක්කම තව පොඩි කථාවක් තියනවා.... ගොඩාක් ඉක්මනට මේ බ්ලොග් අවකාශේ ඉන්න ඔයාලට ඒක දැන ගන්න ලැබේවි...

දේවා ගේ අඩවිය කියන නම ගොඩාක් තැන් වල ගොඩාක් දෙනෙක් දන්නවා..  බැන්ක් එකේ උනත් දැන් දේවා කියලාමයි මට කථා කරන්නේ.. ඒ මේ බ්ලොගය නිසා තමයි..

ෆේස් බුක් ගියත් ජි මේල් චැට් ගියත් මේ කොතනත් දේවා ව අදුනන තුන් හතර දෙනෙක්වත් ඉන්නවා...

ඉතින් ඔය එහෙම දන්න කියන අය සමා වෙන්න ඕනා මෙහෙම දේවා ගේ අඩවිය නතර කරන්න හදන එක ගැන නම්...

දේවා සමහර පොස්ට් වලදි එක එක මඩ ගැහුවා.. වැල් වටාරම් ලිව්වා.. මේ ලියන පොස්ට් එකත් එක්ක පොස්ට් 140 ක් ලියලා තියන නිසා ඔය අතරේ වැඩකට ගන්න පුලුවන් පොස්ට් 10ක් 15 වත් ඇතිනේ....

ඉතින් මගේ යාලුවනේ අපි සමු දෙමු දේවා ගේ අඩවියට....

උදා වු නත්තල සැමට වාසනාවන්ත සුභම සුභ නත්තලක් වේවා

මේ ගෙවුනු අතිතේ දේවා ගැන කියවුනු පුන්චි අදහස් ටිකක් පහලින් මම දාන්නම්කෝ..

ප.ලි : බලාගෙන ඉන්න............................. ඉක්මනින් ඒ දවස උදාවෙන තුරු..

ප.ප.ලි : දේවා ගේ අඩවියට බනින්න අඩුපාඩු තිබුනානම් ඔන්න අද දවස ඒවට..

ළමයි ගාන හරි නම් ඔයාලා මැචින් .- යාලු වෙලා උන්නු කපල් හරිද බලපු හැටි

මියුරු අක්කාගේ මෙන්න මේ පොස්ට් එක නිසා තමයි මටත් මේක මතක් උනේ...

මේ සිද්ධිය උනේ අපි 5 වසරේ ඉන්න කාලේ..

ගොඩාක් ලොකු පාසලක් නොවුනත් 5 වසර කියන්නේ තරගකාරි විභාහගයක් අම්මලාට තියන පන්තියක්නේ...

ඔය අම්මලාගේ විභාගේ නිසා අපිට අභාගේ තමා... පන්ති 2ක් එකට දාලා හැමදාම අමතර පන්ති..

පන්ති 2ක එකට දැම්මේ අපිට තියන ආදරේට කියලා ඒ දවස් වල හිතුනට හැමදාම පන්ති කරන්න අපේ ටිචර්ට බැරි හින්දාම තමයි පන්ති 2ක් එකට දාලා සරුයි මිසුයි මාරුවෙන් මාරුවට පන්ති කලේ..

5 වසර කියන්නේ මහ ලොකු පන්තියක් නෙමේනේ.. ඒත් ඉතින් හවසට මුලු ඉස්කෝලේම අපේ අණසක තමයි.. අනිත් හැමෝම ගෙවල් වලනේ..

අබ ගස් වලට වරකා ගස් වලට කෙසෙල් ගස් වලට අපි නම් හිරි හැර කලේම නැ.. හැමදාම ඒ ගස් ඒ උනාට අපිට කන්න බොන්න මොනවාම හරි දුන්නා..

මේ හිරිමල් වයසේ හිටපු අපේ පන්තියේත් ආදර වන්තයෝ වන්තියෝ 5,6ක්ම උන්නා..

අනේ ඔන්න මම නම් ඔය ගොඩේ උන්නේම නැ.. මම පැත්තකට වෙලා පාඩුවේ උන්න කොල්ලානේ..

ඔය හිටපු ආදරවන්තයෝ වන්තියෝ ටික විතරයි හවස පන්තියට කැමත්තෙන් ආවේ..

ඇයි ඉතින් තව ටිකක් වෙලා මුනෙන් මුන බලාගෙන ඉන්න පුලුවන්නේ..

දවසක් අපේ පන්තියේ හිටපු හොදම පිස්සු කෙල්ලක් අම්මාගේ මාලේ උස්සගෙන ඇවිත්.. රත්තරන් කියලා තමයි කිවේ නම් ඉතින්.... අපි දන්න රත්තරන්

උස්සගෙන ඇවිත් අර කපල් ටිකට හෙනම ගේම

දැන් ඉතින් කට්ටිය ලව් කෙරුවට ගැලපෙනවාද කියලා බැලුවද කියලා අහලා..

මොකක්ද දන්නවද කරන්න හදන්නේ...

රත්තරන් මාලේ කෙලවරකින් අල්ලගෙන උඩට උස්සගෙන උන්නහම ඒක රවුමට කැරකෙනවානම් පිරිමි ලමයෙක්ලු... කෙලින් එහෙට මෙහෙට යනවානම් ගැහැණු ළමයෙක්ලු..

එහෙම ගිහින් කැරකෙන්නේ වත් කෙලින් යන්නේවත් නැත්නම් ළමයි එච්චරයි කියලා තමයි වාසනා කට්ටියට කිවේ..

දැන් කට්ටිය එක පොරේ.... ළමයි ගාන බලාගන්න... ගැහැනු පිරිමි අනුපිළිවල බලාගන්න

මුලින්ම පන්තියේ පරණම කපල් එක වැඩේ ටෙස්ට් කරලා බැලුවා..

මට මතක විදිහට උන් දෙන්නටම ආවේ පිරිමි , පිරිමි , ගැහැණු කියලා... ඒ කියන්නේ දෙන්නාම ගැලපෙනවා කියලානේ....

එතකොට අනිත් අයගේ උනන්දුව තවත් වැඩි වෙලා... හැබැයි ඉතින් වෙන කාගෙවත් ඒක ගැලපුනේ නම් නැ..

ගැලපුන එකම කපල් එක 11 වසරේ ඕලෙවල් ලියලා ප්‍රතිඵල එන්නත් කලින් හද පානේ ගියා.. දැන් පුතෙක් නම් ඉන්නවා.. තව කෙනෙක් ලැබෙන්න මම දන්න විදිහට...

හැබැයි ඉතින් ඒ කෙනත් පුතෙක් උනොත්.... ඒ අනාවැකි හරියටම හරි කියලා මට නම් හිතේවි..

මොකද එදා ගැලපුනෙත් උන් දෙන්නාගේ විතරයි,, අනිත් උන් ගැන වැඩිය තොරතුරකුත් නැ...

දැන් ඉතින් ඔය පවුල් වෙලා ඉන්න අය ළමයි ගාන බලලා.. පිරිමි අය එහෙම තමන්ට හිමි ගානට වඩා ඉන්නවානම් අනේ ඔය අසරන නෝනා එක්ක එහෙම මම මේ කිව දේවල් අහලා රණ්ඩු එහෙම කරනවා නෙමේ... ළමයා කාගෙද අහලා..

ඔවා හරි කියලා කාට කියන්න පුලුවන්ද??

ප.ලි : දෙසැම්බරේ සිතල මැද්දෙන් මේ ලොකේ එලිය දැකපු.. මට මිට අවුරුදු 2.5 කට විතර කලින් බ්ලොග් ලොකේ මුල්ම පියවර තියන්න අත් වැලක් උනු මම ගොඩාක් ආදරේ කරන  දිල්ශරා විරසිංහ එහෙමත් නැත්නම් ජිවිතේ මල් සංසාරේ අපි ලියන මගේම අක්කෙක් වගේ මට දැනෙන ඔයගේ උපන් දිනේ 12/23.. ඉතින් අක්කේ ඔයාට සුභම සුභ උපන්දිනයක් කියලා මම හදවතින සුභ පතනවා

කාලේකට පස්සේ........... මොකද මේ වෙලා තියෙන්නේ

අම්මේ................... බ්ලොග් එක ලියන්න පටන් ගත්තට පස්සේ... මෙච්චර දවස් ගානක් ලිපියක් නොදා උන්නමද කොහෙද??  (මේක නම් මඩක්.. එත් පොඩ්ඩක්)  මගේ හිතේ මට දැනෙන දේවල් ලියන්නනේ මගේ බ්ලොග් එක පාවිච්චි කරන්නේ...

දවස් ගානකට පස්සේ බ්ලොග් කියවන්න කියලා පටන් ගත්තහම මුලින්ම අභිත අය්යාගේ පොස්ට් එකයි මලියාගේ පොස්ට් එකයි දෙකම සෙට් උනා... දෙන්නම එකම දෙයක් ගැන වගේ ලියලා තිබුන නිසා මමත් ගොඩ උනා ඒ දාලා තිබුනු පොස්ට් එකට...

ඇත්තටම මට දුක හිතුනා එහෙම ලියලා තිබුන එක ගැන නම්...

මම දන්නේ නැ එස් බි යු එකටවත් ලාංකිය එකටවත් ඒකෙන් ආර්ථික වාසියක් තියනවද කියලා... ඇත්තටම එහෙම නැතුව ඇති.. එහෙම තිබුනත් ඒක එයාලාගේ කැමත්ත..

ඒ කියපු කෙනත් කරන්නේ එකම නම් මොකටද ඔය වගේ කථාවක් පොස්ට් එකක් විදිහට ගන්නේ...

මම මහ ලොකු බ්ලොග් කාරයෙක් නම් නෙමේ..

ඔය දාපු එක පොස්ට් එකකටවත් වැප් අය්යාවත් කාලිංග අය්යාවත් රිප්ලයි පොස්ට් දාන්නේ නැති බව මම දන්නවා.. ඔය වගේ කථා අනන්තවත් ඒ අය අහලා ඇති.. ඇත්තටම ඔය වගේ දේවල් වලට මොනවා කරන්නද? කාලෙන් කාලෙට එක එක ආතල් දෙන්න කට්ටිය සෙට් වෙනවා.. අපි පැත්තක ඉදන් බලලා ආතල් ගන්නවා...

මම බ්ලොග් කියවන්නේ ඇත්තටම ඔය සින්ඩි 2නුයි බ්ලොග් රොල් එකෙනුයි.. සින්ඩිය සබැදියක් දාන්න කියලා ඒ අය බල කරන්නේ නැ.. මම දන්න ගොඩාක් බ්ලොග් තියනවා සබැදි නැති ඒත් ඔය සින්ඩි වල තියන..

සබැදියෙන් වෙන්නේ අලුතෙන්ම බ්ලොග් කියවන්න ආපු අයට තවත් බ්ලොග් ගොඩකට යන්න පාර කියන එක... ඇත්තටම මේක ඉතින් ෆ්ලෝ අඩු හිට්ස් අඩු දුකට ලියපු ලියමනක් කියලා හිතුන නිසා නොදැකපු අයට යන්න පාරත් එක්කම ඔන්න මම දානවා..

මෙන්න පාර

ඇත්තටම බ්ලොග් ලියන කට්ටියම සෙට් වෙලා කරන්න පුලුවන් වැඩ කරන එක හොදයි කියලා මම හිතනවා.. බ්ලොග් ලියන කාටවත් ඇඩ් දාලාවත් මොනවා නිසාවත් ආර්ථික වාසි නම් ලැබෙන්නේ නැ.. හිතේ සතුට විතරයි... ඒත් ඇයි මෙහෙම..

කාටවත් මොනවත් කියනවට වඩා හොද නැද්ද මොනවා හරි කියවන්න දෙයක් ලියන එක...

අභිත අය්යාගේ අනාවැකිය ඉක්මනටම බොරුවක් වෙන ලස්සන දවසක් උදාවේවා කියලා හදවතින්ම මම පතනවා...

බ්ලොග් කලාවට ජයවේවා... වාද බේද නැති සිංහල බ්ලොග් ලෝකයක් ඇතිවේවා

මේ ටිකේ ලියන්න බැරි උනේ ලැප් මල්ලි මාත් එක්ක තරහ වුනානේ ..  ඉතින් මොනවා කරන්නද ලැප් පැත්තකින් තියලා නොට් බුක් එකකට සෙට් උනා... හොදයිනේ නේද?

අලුත් සගයාගේ ෆොටෝ ටිකක් ඉක්මනටම දාන්නම්කෝ

අද පොස්ට් එකක් ලියන්න කලින් මේ නොලියපු දවස් ටිකේ මග හැරුනු දවසක් ගැන ලියන්නම්කෝ.. ලියනවා නෙමේ පොඩි ෆොටෝ කැලි ටිකක් දාලා යන්නම්..

මතකයිනේ මට උනු ඇක්සිඩන්ට් එක..

ඒක වෙලා මේ මාසේ 14 වෙනිදාට අවුරුද්දක්... බලන්නකෝ එදා මම ..

පාට් දාපු කෙනා මාත් එක්ක ‍FIT උන හැටි - ගාමන්ට් LIFE එකේ තවත් කථාවක්

මේක සමහර විට මගේ ගාමන්ට් සුපවයිස් ජිවිතේ අන්තිම කථාව වෙයිද දන්නේත් නැ... (කියන්න බැ ලෝකේ ඉතින් එක එක ටයිප් නේ මටත් මොනවා හිතෙයිද දන්නේ නම් නැ)

මම කලින් ඉන්ටර්විව් ගිය (ලොකු එකක්මත් නම් නෙමේ) තැනදි මාව ගන්න බැ කිවා එතනදි.... මම එතන වැඩි කල් ඉන්නේ නැ කියලා... ඒ මොකද මන්දා.. 

කොහොමහරි මම මේ ගාමන්ට් එකට සෙට් උනානේ..  ආදරේ කරන්න වෙලාවක් හොයාගන්න බැරි උන කොල්ලාට උදව් කරපු හැටිත්. ආදරේ කරලා බැදලා ඉන්නකොට වයිෆ් වෙන තැනක වැඩ කරන කොට ඒ හින්දා වැඩ කරගන්න බැරි වුන කෙනාට මම උදව් කරපු හැටිත් ඔයාලට මතක ඇතිනේ....

මේක උනේ මම ගියපු අලුතමයි..

යන්න කලින් මගේ පොස්ට් එකේ ඉදපු අනිත් අය කිවේ.. ඔන්න දේවා කන්න තමයි හදන්නේ.. ඕකේ ඉන්න එවුන් එක්ක වැඩ කරනවාට වඩා හොදයි ජොබ් එකක් නැතුව ඉන්නව කියලා..

මම ඉතින් ඕක ගැන හොයලා බලපුවහම මට දැන ගන්න ලැබුනා කලින් මගේ පොස්ට් එකේ ඉදපු කෙනත් ඔය වැඩ කරන කෙනෙකුගෙන් හොදට කාලා තමයි ගිහින් තිබුනේ කියලා.. මම ඉතින් කොහොමත් පොඩි එකානේ.. කොහොමත් එවාගෙන් ශේප් වෙලා වැඩේ කරගෙන ඉන්නයි මට ඕනා උනේ...

කාවවත් මරාගෙන වැඩ කරගෙන  කම්පැනිය පොසත් කරන්නවත්, කට්ටියට අයිස් ගහන්න දිලා මම සේවකයෝ අතර හිරෝ වෙන්නවත් නෙමේ මට ඕන උනේ....

කොහොමත් මේ සේරම හැන්ඩ්ල් කරපු කෙනෙක් ඉදලා තියනවා... කවුරුවත් මේ ගිහාන් කියන සේවකයාට මුකුත් කියන්න එන්නේ නැ.. මැරකම් කලත් වැරද්දක් ආයතනයට නොකරන නිසා අස් කරලාත් නැ/.. ඒත් ඉතින් හරියට වැඩක් කරන්නෙත් නැ..

ආපු ගමන් මගේ ලගටත් ඇවිත් හෙලෝ සර් මම ගිහාන් මොකක් හරි දෙයක් අවුලක් වෙනවානම් සර් මට කියන්න...... කියලා අමුතුම පාට් එකක් දැම්මා.. මාත් ගිය ගමන්මනේ... අහගෙන උන්නා..

කොහොමහරි දවසක් දෙකක් යනකොට ඔය වැඩ අතරේ මේ ගිහාන් ගෙන් ආයතනයට ලොකු පාඩුවක් වෙලා... ඉහලටම ගිහින් ගිහාන්ව අයින් කරන්න තමයි ආයතනය තිරනය කරන්න උන්නේ..

කලින් මට මැර පාට් දාපු කෙනා ඇවිත් දුක කියන්න ගත්තා...

ලමයි දෙන්නෙක් ඉන්නවා සර්.. දෙන්නම ස්කොලේ යන්න පටන් ගත්තා විතරයි, නෝනා රස්සාවක් කරන්නේ නැ... 
ගෙවල් වලින් කැමත්තක් නැතුව කසාද බැදපු නිසා උදව් කරන්නවත් කවුරුවත් නැ සර්.. මේ රස්සාව නැතින් උනොත් හිගා කන්න තමයි වෙන්නේ කියලා කියනකොට මටත් මොනවා හරි උදව්වක් කරන්න හිතුනා..

මම මිනිහාව පොඩ්ඩක් ශේප් කරලා ඉහල කලමනාකාරිත්වයත් එක්ක කථා කරලා මිට කලින් වැරදිත් නොතිබුන නිසා ආයෙත් රස්සාව ලබලා දෙන්න මට පුලුවන් උනා..

පස්සේ ආයතනේ හොදම සේවකයෙක් විදිහට හොද පිලිගැනිමකුත් එක්ක වැඩ කරන්න ගිහාන් ට පුලුවන් උනා...

ඇත්තටම සාමානයෙන් කොල්ලෝ අඩනවා අඩුයිලු.. ( නැ නැ පෙන්න අඩනවා අඩුයිලු) කොහොම උනත් මම ඒකෙන් අයින් වෙලා ආපු දවසේ කොල්ලෝ ගොඩාක් අඩනවා මම දැක්කා

ජිවිතේ කෙනෙක් අතින් වැරද්දක් වෙන්න පුලුවන්... ඒත් ඒක හදාගන්න අවස්ථාවක් දෙන්න පුලුවන්නම් ඇත්තටම ඔබේ හිතටත් සතුටක් දැනේවි

සුභ උපන්දිනයක් අම්මා

අද මගේ ජිවිතේ වැදගත් දවසක්..

දස මාසයක් මාව කුස තුල හොවාගෙන මාව මේ ලෝකෙට බිහි කරපු මගේ ආදරණිය අම්මාගේ උපන් දිනේ...

මිට අවුරුදු 46කට කලින් අදවගේ දවසක මගේ අම්මා මේ ලොකේට ආවා..

ගොඩාක් සැප විදලා නැති උනත් ජිවිතේ සතුටෙන් ගෙවපු අම්මා සහෝදර සහෝදරියෝ 6 දෙනෙක් උන්නු පවුලක 3 වෙනියා විදිහට මේ ලොකේට ඇවිත් ....

දස මසක් මා කුස තුල හොවා
ආදරයෙන් ලේ කිරි පොවා
මා හැදු වැඩු අම්මේ..
ඔබට සුභ උපන් දිනයක්..

අකුරු සතර මා ලැබ ගන්නට
ලෝකය දිනා එහි වැජබෙන්නට
දිරිය දි මා සමගින් හිද සනසන්නට
නුබ ගත් වෙහෙස අපමණයි හැමදාට

දුකක් නොදි මා සනසා
ලෙඩක දුකකදි මා  ලග හිද
ආදරයෙන් මා නලවන
අම්මේ නුබයි මගේ ලෝකය

ගෙවන හැම දිනයක
ඔබේම පුතු විලසින්
ලෝකය දිනා එහි ඔබ හිදුවා
රකිමි මා ඔබේ අභිමානය

ජිවිතේ මට ගොඩාක් ආදරේ කරන මගේ හැම ප්‍රශ්නයකටම විසදුමක් දිලා හැමදාම මට ශක්තියක් උනු මගේ ආදරණිය අම්මාට සුභම සුභම උපන්දිනයක් වේවා කියලා සුභ පැතුමක් මේ බ්ලොග් අවකාශයේ පා කරලා හරිනවා.

ප.ලි : අම්මා ගැන කියන්න දේවල් ගොඩායි.. ඒත් ඔයාලට බොරින් වෙයිද දන්නේ නැ

හිට්ස් ලක්ෂ 2ක සමගින් අපේ මල් කැඩිල්ල

කලකට පෙර බ්ලොග් අවකාසේ
නොතිබු බ්ලොගක් ඇතිවිය මෙලෙසේ
දේවා ගේ අඩවිය ලෙස නම පස්සේ
වෙනසක් වි දැන් ඇත අස්සේ

පැතුවේ මා හැම තිස්සේ...
ඔබලගේ ඇසුරයි සිත් සේ
එක එක අය ආ ගිය රිස්සේ
මට දැනුනා සතුටක් හදවත අස්සේ

බ්ලොග් අවකාශයේ ඇත්තටම මට පුන්චි කුහුබුවෙක්ගේ තරම්වත් ඉඩක් ඇති කියලා මම හිතන්නේ නැ.

ඒත් මාත් එක්ක ඉන්න යාලුවෝ ටික මට ගොඩාක් ලොකු ශක්තියක්..

මාසෙකට පොස්ට් 10ක්15 ක් අතරේ දාන ගමන් පුලුවන් හැමවෙලාවකම අනිත් යාලුවෝ එක්ක ගොඩාක් මම උත්සහ කරනවා.. මගේ මේ බ්ලොග් එක පටන් අරගෙන අදට දවස් 215ක් විතර වෙනවා...

බ්ලොග් අවකාශයේ ගොඩාක් දෙනෙක් ලං වුන දෙයකට මටත් ලංවෙන්න ලැබිලා..

ගුගල් අයියාට හොර බොරු කරන්න බැනේ.. ඔන්න ඒ හින්දා දේවා ගේ අඩවිය හිට්ස් එහෙමත් නැත්නම් පෙරලපු පි‍ටු ගාන ලක්ශ 2ත් පහු කරගෙන ගිහින්.. (200000) ඇත්තම මම දන්නේ නැ මගේ බ්ලොග් එකට ඒ තරම් පි‍ටු පෙරලන්නේ කවුද කියලා කොහොම උනත් ඒ හැමෝටම ගොඩාක් ස්තුතියි...

බ්ලොග් අවකාශේ ඉන්න අයත් එක්ක කතා කරලා තිබුනට හැබැහින් දකින්න මට ලොකු ආසාවක් තියනවා

ඔන්න ඉතින් ඒ කථාව ඇති....

පොඩි පින්තුරයක් ෆේස් බුක් එකෙන් හමබ් උනා ඔයාලාගෙනුත් ඒ කථාව ඇත්තක්ද කියලා අහන්න හිතුනා...

ඔයාලා ගොඩාක් දෙනෙක් ලව් කරනවානේ ... ඔය ලව් කරනකොට ඉතින් ගොඩාක් උදව් වෙන්නේ මොබයිල් එකනේ...

මොබයිල් එක හින්දා ඔයලා ගොඩක් හොදට ආදරේ කරනවාත් ඇති.. ඒත් ඕක දකින ගොඩාක් අය කැමතිත් නැනේ.. ඒ අය ඉතින් එක එක කථානේ කියන්නේ..

ඔය කියනකොට මොන මල් කැඩිල්ලක්ද ඕක ඉවරයක් නැත්ද කියලා අහන අයත් ඇතිනේ... ඉතින් ඒත් ඒ අයට එහෙම අහන්න අයිතියක් තියනවද කියලා මේ ෆොටෝ එක බලලා කියන්නකෝ..

 

ඇත්තටම ඉගන ගන්න අත තිබ්බ දවස් වලම අපිට මල් කඩන්න පුරුදු කරලා දැන් ඒකට එහෙම එක එක කථා කියන එක කොයිතරම් සාධාරනද?

තිරණය ඔබට භාරයි

වැඩක් කරන්න කොහෙන්ද වෙලාවක්.... (දියුණුවේ රහස)

වැඩක් කරන්න කොහෙන්ද වෙලාවක්....

අවුරුද්දකට දවස් 365යි.. මේ මම කරන වැඩ ගැනම නම්  නෙමේ.. ඒත් ඉතින් බලන්නකෝ ඔයාලත් මෙහෙමද වැඩ කරන්නේ කියලා...

දවස් 365යි

ඒකෙන් සෙනසුරාදා ඉරිදා දවස් තියනවා සතියට 2ක් ඒ කියන්නේ දවස් (52 * 2) = 104 ක් ඉවරයි

එතකොට ඉතුරු 365 - 104 = 261

ඔය 261 න් තියනවා පොය නිවාඩු නත්තල් අවුරුදු නිවාඩු මැයි දින ඔය ඔක්කොම තව 35ක් විතර..එතකොට ඉතුරු වෙන්නේ වැඩ කරන්න 261 - 35 = 226යි

ඔය 226න් ඉතින් දානේ ගෙවල් මගුල් ගෙවල් අසනිප එකි නොකි දේවල් වලට ගන්න නිවාඩු තැව 43ක් ද කොහේද තියනවානේ ඕකත් අඩු උනාහම

ඒ කියන්නේ 226 -43 = 183

මේ 183 නුත් තව දවස් 23 ක් විතර අතහරින්න වෙනවානේ හදිසි අවස්ථා වලට විදුලිය ඇන හිටිම් ආයතනයේ උත්සව අවස්ථා වගේ දේවල් වලට එතකොට ඉතුරු 183 - 23 = 160

ඔය දවස් 160න් දවසකට පැය 24න් 8යිනේ වැඩ කරන්නේ.. ඒ කියන්නේ මුලු පැය 160 * 24 = 3840 න් අපි 160 * (24-8)ක්ම වැඩ කරන්නේ නැනේ.. ඒ කියන්නේ අපිට වැඩ කරන්න තියෙන්නේ පැය 160 * 8ක් විතරයි ඒ කියන්නේ

160 * 8 = 1280 ක් විතරයි වැඩ කරන්න තියෙන්නේ..

ඔය පැය 1280න්  දවසට පැයක් විතර කැමට ගන්නකොට තව පැය 160ක් විතර අත හරින්න වෙනවා... ඒ වගේම උදේ හවස ටි ටයිම් එකටත් තව පැය 120ක් විතර අඩු කරන්න වෙනවානේ

ඒ කියන්නේ 1280 - (160 + 120 ) = 1000 ක් විතරයි..

දැන් ඉතින් ඔ‍ෆිස් එකට ඇවිත් වල් පල් කථා කරන්නේ නැ කියන්න බැනේ.. ඔන්න එකටත් කොහොමත් පැය 200ක් විතරම  අත හරින්න වෙනවානේ..

එතකොට ඉතුරු තව පැය 800යි..

ඔය පැය 800න් දැන් මේ අලුත් ලෙඩේ බ්ලොග් කියවන කමෙන්ට් කරන මුනු පොතේ ඉන්න එකට තව පැය 200ක් විතර අවුරුද්දකට අපි වැය කරනවා කිවාට කවුරුවත් නැ කියන්නේ නැනේ. ඔන්න එතකොට තව ඉතුරු වෙන්නේ පැය 600යි..

ඔය පැය 600නුත් අපි වැඩම කරනවද පු‍ටුව උඩ නින්ද යන එකට ලොක්කාගෙන් බැනුම් අහන එකට ඔය එක එක දේවල් වලට තව පැය 100ක් විතර ඉවරටම ඉවරයි..

ඔන්න පැය 500ක් ඉතුරුයි...

අපි ඕක වැඩ කරනවා කියලා කියමුද නැත්නම් අපි කරන තව වැඩ ඇඩ් කරමුද???

දවස් 365කටම අපි වැඩ කරන්නේ පැය 500ක් විතර ඒ කියන්නේ දවසකට විනාඩි 80ක් විතර..

මෙහෙම වැඩ කරන රටක් දියුනු වෙයිද???

ප.ලි : ඔන්න දේවා ඔහොම වැඩා කලා කියලා අපි නම් ඔහොම නැ කියන්න එපා මම ඉතින් ගොඩාක් මගේ ‍රැකියාවට ආදර්යි.. ගොඩාක් සෙනසුරාදා ඉරිදාත් මම වැඩ කරනවානේ

ලොත‍රැයි... ගත්තොත් දිනුම්

ඔන්න මගේ යාලුවෝ ඔක්කොම මට සමාවෙන්නකෝ.... පොඩ්ඩක් බිසි වෙලා උන්න නිසා වෙලාවක් ලැබුන ගමන් ඇවිත් පොස්ට් එකක් දාලා ගියා මිසක් (ආහ් ඒවාගෙත් ස්පෙලින් මිස්ටෙක් ටිකක් තිබුනා කියලාත් මගේ යාළුවෝ කියලා තිබුනානේ.. ඔන්න ඒවා ටිකක් හදිස්සියට උනු දේවල්... ගොඩාක් උත්සහ කරනවා ඒවා හදාගන්න...

මේ කතාව ටිකක් විතර හොද නැද්ද මම දන්නේ නැ කියන්න.. ඒත් මම කියන්නේ ඔන්න ඔයාලට ගන්න එපා කියලා නම් නෙමේ.. සමහර වෙලාවට මමත් ගන්නවා..

පරණ ගත්තු දිනුම් ඇදපු දිනුමක් තිබුනු ටිකට් වගයකට ඒ මුදල් ගන්න ගමන් තව ටිකට් එකක් ගන්න කියලා ගිය සතියේ දවසක මම ගියා..
වාසනාවට විතරක්ම තමයි මම හිතන්නේ මේවගේ දිනුම් ලබන්න පුලුවන්... මොකද කාටවත් කියන්න බැනේ මොනවගේ ඉලක්කම් මේවගෙන් වැටෙයිද කියලා...

සාස්තර කියන අය මාගෙන් ගොඩාක් අහගාන්න දෙයක් තමා මේ ටිකට් කථාව

ඒ කිවේ ගොඩාක් සාස්තර කියන අය මම ලගට ඇවිත් මට කියනවානම් සාස්තරයක් අහන්න කියලා මම විශ්වාස කරනවා ඒ කෙනා සාස්ත්‍ර කියන්න දාන්නේ නැ කියලා.. මොකද මුන බළලා කියනවානම් ඉතින් ඒ අය මගේ මුණ බලපුවහම පෙන්න ඕනනේ මම සාස්ත්‍ර අහන්නේ නැ කියාලා..

ඉතින් ඔය අයගෙන් මම අහනවා ඉතින් මේ තරම් දුක් විද විද එක සාස්ත්‍රයක් කියන්න 4,5 ලගට යන වෙලාවේ අද ටිකට් එකේ මොන අංකද වැටෙන්නේ කියලා බලාගෙන ඒකෙන් ටිකට් ටිකක් වැඩියෙන් අරන් කරදරයක් නැතුව ජිවත් වෙන්නකෝ කියලා.. ඔන්න ඉතින් ඒ අය මගෙන් ඇතට යනවා..

මේ කතාව උනේ මම ඔය ටිකට් ගන්නකොට...

කෙනෙක් හොයනවා අන්තිමට අංක 5 තියන ටිකට්.. එහෙම ටිකට් 5,6ක් අතෙත් තිබුණා.. අද වැටෙන්නේ අන්තිමට අංක 5 තියෙන ටිකට්ලු..
මම ඇහුවා ඉතින් කවුද කිවේ කියලා,,

කවුරුවත් නෙමේලු පහුගිය ටිකට් වල 5 වැ‍ටුනේ නැහැලු...

අනේ මන්දා ඉතින් මමත් බැලුවා දැන් 5 එවා තියනවද කියලා ගන්න නෙමේ අර මනුස්සයට හොයලා දෙන්න..

වෙන නම් එකක්වත් නොතිබුන නිසා මේ මනුස්සයා අනිත් ටිකට් කවුන්ටර් එකට ගිහින් එතනත් එහෙම ටිකට් හොයනවා මම බලාගෙන

බ්ලොග් ලියන කියවන අය ටිකට් ගන්නවද මම දන්නේ නම් නැ.. ඒ කාලේ ඉදලා පුරුද්දක් නිසාද මන්දා මාසෙකට එකක් දෙකක් නම් මට ගැනෙනවා.. තැගි ඇත්තටම පොඩි පොඩි ගනන් වැටිලා තියන නිසා මට එපා වෙලා නම් නැ කවදාවත්..

මම ප්‍රධාන ජයමල්ල ගැන නම් හිතන්නේම නැ.. මොකද ඒකට ගොඩාක් වාසනව ඕනේ.. ඇත්තටම ඔනේ එක විතරමනේ.. වාසනාව තියනවානම් අනිවර්යෙන්ම ගන්න එක ටිකට් එකටත් දිනුමක් ලැබෙනවා...

ඒත් මට මේක ලියන්න හිතුනේ ඒ මනුස්සයගේ අන්ධ විශ්වාසේ ගැන දුක හිතුන නිසා..

දැන් මේ කියන ලොත‍රැයිය ඉංග්‍රිසි අකුරකින් වගේම අංක 6කින් සමන්විතයිනේ.. ඔය ඔක්කොම ගැලපුනොත්නේ මුල් දිනුමම ලැබෙන්නේ...

මැත්ස් වචන නම් හරියටම මතක නැද්ද කොහෙද.. ඔය ඉංග්‍රිසි අකුරයි අංක 6ටයි වෙන කිසිම බලපැමකට යටත්ව නැති නිසා ඕන එකක් වැටෙන්න පුලුවන්නේ...

සංකරන හා සංයෝජන පිලිබද ඒ කාලේ මම ඉගන ගත්තුවා මට තාම මතකයි නම් දිනුම ලැබෙන්නේ මේ තරම් ටිකට් පත් වලින් එකකට විතරයි

ඉංග්‍රිසි අකුරු 25 (අයි හැරනේ) , ඉලක්කම් 0 ඉදන් 9 වෙනකන් ඉලක්කම්10 යිනේ

25 * 10 *10 * 10 * 10 * 10 * 10 = 25000000 (ටිකට් ලක්ශ 250කින් එකකට)

ඒ වගේම ටිකට් ලක්ශ 250ම මුද්‍රණය නොකරන නිසානේ අද මුලි දිනුම දිනා නැ කියන දවසුත් තියෙන්නේ...

ඉතින් ලක්ශ 250කින් එකකට වැටෙන ටිකට් පතක් වෙනුවෙන් බලපාන්නේ වාසනාව ඇර වෙන මොනවද??

ඇත්තටම ඔයාලාට දිනුමක් නොලැබුනත් රටේ සංවර්ධනයට දායක වෙන්න පුලුවන් නිසා මෙච්චර කාලයකට ගත්තේ නැත්නම් සතියකට එහෙමත් නැත්නම් මාසෙකට එකක් දෙකක් වත් අරගෙන සංවර්ධනයටත් දායක වෙන්න....

ප.ලි : තවත් ටිකට් වර්ගයාක් තියනවානේ අංක 65ක් විතර තියන.. ඒකේ නම් දිනුම් ඇදිමේදි එක පාර වැ‍ටුන අංකයක් අයේ වැටෙන්නේ නැති නිසා

65 * 64 * 63 * 62 * 61 = 991186560 කින් එකකට මුල් දිනුම ලබා ගන්න පුලුවන්.. ඔතන සුපිරි අංකය එහෙම තියනවානම් තව ඒකෙනුත් වැඩි කරන්න ඕනේ හොදේ...

ආයෙමත් කියනවා වාසනාව උරගා බලන ගමන් රටේ සංවර්ධනටත් දායක වෙන්න ... ඔබේ ටිකට් පත අදම වෙන්කරවා ගන්න...

ප.ප.ලි : ඇත්තටම මම කැමති අන්තර්ජාලය හරහා අපි කැමති අංක ලකුනු කරලා ඔය දිනුම් අදින වාරවලටම පාවිච්චි කරන්න පුලුවන් ලොත‍රැයි ක්‍රමයකුත් එනවානම්

සංනිවේදන නිසා උන ඇහුන රස කථා

සංනිවේදනය කියන්නේ ජිවත් වෙනකොට අපිට ගොඩාක්ම ඕන කරන වැදගත්ම ක්‍රියාකරකම් වලින් එකක්නේ.... සමහර අය අපි කියන දේ එක පාර තේරුම් ගන්නවා සමහර අයට කියලා ආයේ පැහැදිලි කරාලා දෙන්නත් ඕනා..එතකොට තේරුම් ගන්නවා,... සමහර අයට ඒ කොහොම කිවත් තේරුම් ගන්න බැ.. ඒකට හේතු දෙකක් තියන්න පුලුවන්.. අපිට ඒක කියන කෙනාට තේරුම් ගන්න  පුලුවන් විදිහට කියන්න තේරෙන්නේ නැ.. ඒහෙමත් නැත්නම් අපි කියන දේ තේරුම් ගන්න තරම් ඒ අහන කෙනාට දැනුමක් නැ..

ඊයේ පෙරේදා උන දෙයක් වගේම මීට කලින් ඔයාලා අහලා තියන පුන්චි කතා 2කකුත් මතක් උන නිසායි මේ ගැන පොඩි පොස්ට් එකක් දාන්න හිතුවේ,...


අපේ බැන්ක් එකේ වැඩ කරන කෙනෙක්ගේ අක්කාගේ පුතේක් හද්සියේ නැතිවෙලා.. කට්ටිය ඉතින් වැඩ එහෙම ඉවරවෙලා ඔය මලගෙදර යන්න ලැස්ති උනා... අපි ඉතින් පාර හරියට දන්නේත් නැ.... කොහොම් හරි ෆොන් සංනිවේදන මාධ්‍යක් කරගෙන සැහෙන ගානක් වියදම් කරගෙන (ඇයි ඉතින් පාර හරියට කියන්නෙම නැ ඔතනින් මේ පැත්තටට , නැ නැ අනිත් පැත්තට...ඔහොම හැම වේල්ම එක පාර දෙතුන් පාර ගිහින් ගොඩාක් සංනිවේදනය හොදට කරගෙන අපි පැයකින් යන්න ඕන තැනට පැය දෙක හමාරක් විතර ඇවිදලා (පයින් නෙමේ ගියේ හොදේ) අදාල කරන තැනට ලගා වුනා...

ගත්තා ආයේ කෝල් එකක්... මචන් ./... මේ උබලාගේ මලගෙදර නේද බන් රෙස්ට් ඉන් පිස් කියලා ගහලා තියෙන්නේ....

අය්යෝ උබලා ආයේ පාර වරද්ද ගත්තාද රෙල්සින් පිස් විකුනන්න තියෙන්නේ මල ගෙදර තියන පාරේ නෙම් තව කිලෝමිටරයක් විතර එහානේ බන්... දැන් අපහු වරෙන් කියලා කිවා....

අපෝ එහෙම එකක් නෙමේ බන් අර ආර් අයි පි කියලා ගහලා තියෙන්නේ...

එහෙම කියපන්කෝ./. හරි හරි එතන තමයි.. අම්මේ විදපු දුක සංනිවේදයට පි සිද්ද වෙන්න....

මේ කථා 2 නම් ඔයාලා අහලාත් ඇති..

අත් අඩංගුවට ගත්තු එහෙමත් නැත්නම් පැහර ගත්තු කෙනෙක්ව නිදහස් කරනවද නැත්නම් මරලා දානවද කියලා එවපු පණිවිඩේ තිතක ප්‍රශ්නයක් නිසා මැරෙන්න උන කථාව දන්නවනේ සංනිවේදනය මෙතන ගොඩාක් වැදගත්..

පණිවිඩේ එන්න ඕනේ....

මරන්න එපා. නිදහස් කරන්න කියලා.. ඒත් ඉතින් පණිවිඩේ ඇවිත් තිබුනේ

මරන්න. එපා නිදහස් කරන්න කියලාලු...


මේක දෙවෙනි කතාව ඔන්න කුණුහරපයක් එහෙම නෙමේ හොදේ....

බොම්බ ප්‍රහාරයාක ලක් උන කෙනෙක් ඕපරේෂන් කරන්න ඕන වෙලා... කොහොමහරි ඔපරේශන් කරන්න අදින්නේ සුදු පාට කමිසනේ.. ගෙදර අයට අලුත් කමිස 3ක් ගෙන්න කියලා කලින් කියලා... ඔපරේශන් තියටර් එක ඇතුලට ගිය ඩොක්ටර් ට දැන් මේ කමිස තුන හොයාගන්න බැරි වෙලා චිට් එකක් එවනවලු එලියට

ලියලා එවන්න ඕනේ මේකයි

මැදපු කමිස තුන නැත.
ඒත් ලියලා තියෙන්නේ ඔය අකුරු තුනේ ඒවා දෙකට කඩලා
මෙන්න මෙහෙමලු

මැද පුක මිස තුන නැත   (ඔන්න මේවා කුණුහරප නම් නෙමේ)

ඉතින් කොහොම වෙයිද මේ වගේ සංනිවේදන කටයුතු සිද්ද උනොත්....

ඔයලාටත් එහෙම මොනවා හරි වෙලා තියනවද?????

ප. ලි බලාපොරොත්තුවෙන් තවත් මේ වගේ දේවල්... ‍රැදි සිටින්න අප සමග

මගේ ක්‍රිකට් & මගේ ඇසින් අද ක්‍රිකට්

http://www.studentsoftheworld.info/sites/people/img/39159_sri-lanka-cricket-team-119.jpg

ශ්‍රි ලංකා පකිස්ථාන දෙවන එක්දින (මේ දිනවල පැවත්වෙන තරග මාලාවේ) තරගය ලංකාව දිනපු නිසාත් කාලයක් තිස්සේ ආසාවක් තිබුන මේ දේ ගැන ලියන්න ඕන කියලා හිතුන නිසා ලියන්න පටන් ගත්තේ...

ක්‍රිකට් කියන්නේ මම පොඩි කාලේ ඉදන් ආස කරපු එකම ක්‍රිඩාව මොන විදිහට කිවත් මම වොලිබොල් රගර් වලට එහෙම පොඩ්ඩක්වත් කැමති නැ (කලින් පොස්ට් එකේ බුවා කිවා වගේ පොඩි ඩයක් එකක් හින්දා වෙන්න ඇති)

ජිවිතේ ක්‍රිකට් උන කාලයක් මගෙත් තිබුනා... මට මතක විදිහට මම පුන්චි කාලේ ඒ කිවේ අර 5 වසරේ ශිෂ්්‍යත්වය කියලා එකකට ලියන කාලේ.. අමතර පන්තියකට කියලා ගිය මුල්ම දවසේ මම ගියේ ටෙනිස් බෝලයක් අරගෙන... ආහ් ඔය ඇවිත් තියෙන්නේ බෝලයකුත් අරගෙනම.. ශෝක්.. මිස් කිවේ එහෙමයි..

ඉගන ගත්තු වැඩත් ටිකක් හරි හොදට කරපු නිසා ගුරුවරු ටික නම් ස්කොලේ මට ගොඩාක් ආදරේ කලා.. ඒ නිසා හැමදාම පිරියඩ් එකක් විතර කොහොමහරි පිට්ටනියට පනින එකත් අපේ පුරුද්දක්,, වෙන මොනවටවත් නෙමේ ක්‍රිකට් ගහන්න...

දැන් නම් අවුරුදු 2,3කි විතර බැට් එකක් බෝලයක් අතින් අල්ලලා නැ.. ඒත් ඒ කලේ රයිට් හැන්ඩ් ලෙෆ්ට් හැන්ඩ් කියන හැම හැන්ඩ් එකකටම බැට් කරන්න දේවට පුලුවන්.... ඒ කලේ මග හැරපු එක මැච් එකක්වත් නැති තරමට ක්‍රිකට් උනක් තිබුනා... ස්කොලේ යන්න නැතිව ඉන්න බැරි දවස් වලට පොකට් රේඩියෝ එකක් ගෙනිහින් මැච් එක අහපු දවස් ඕන තරම්....

ඔය කිවේ මගේ ක්‍රිකට් පිස්සුව ගැනනේ....

දැන් කියන්න යන්නේ අද ක්‍රිකට් ගැන....

අද ශ්‍රි ලංකා ටිම් එක ගැන මට 100% සතු‍ටු වෙනවා කියන්නත් බැ.. ඒත් සතු‍ටු වෙන්න පුලුවන් විදිහේ කණ්ඩායමක් නැ කියන්නත් බැ..

තිලකරත්න දිල්ෂාන් නායකත්වට සුදුසු උනත් මම හිතන්නේ ඒක දිල්ශාන්ගේ සුපුරුදු රටාවට බාධාවක්... සැහැල්ලුවෙන් සෙල්ලම් කරන්න තිබුන නිදහස නැතිවෙලා කියලා මම හිතනවා...
උප නායකත්වයට මම නම් හිතන්නේ කොහොම උනත් ගැලපෙන්නෙම මහේල තමයි (නායකත්වයටත් උඩින්ම ගැලපෙනවා)

සංගා මහේල තනතුරු වලින් ඉවත් උනත් තාමත් මම නම් කැමතියි ඒ දෙන්නගේ නායකත්වට..

කඩුලු රකින්නෙක් තව කෙනෙක් පුරුදු කරන්න ඕන තමයි.. ඒත් මම හිතන්නේ නම් සංගා තමයි ඒකට ගැලපෙනම කෙනා...

අලුත් අය ඒ කියන්නේ ප්‍රසන්න. චන්දිමාල්, තිසර වගේ අයට ඇත්තටම ලොකු අනාගතයක් තියනවා කියලා මම නම් හිතනවා..

නෝබොල් මේනියාවෙන් දිල්හාර ඇත් වෙලා තියන එක දිල්හාරට වගේම ලංකාවටත් ගොඩක් වටින දෙයක් වෙයි මම හිතන විදිහට....

අජන්ත, රංගන වගේම මම ගොඩාක් කැමති පන්දු යවන්නෙක් තමා කුලසේකර කියන්නෙත්...

ආරම්භක පිතිකරු යුගලය ගැන වෙඩිය කථා කරන්න ඕන කමක් නැ.. ටිම් එකේ ඉන්න අයගෙන් හොදටම ගැලපෙන්නේ ඒ දෙන්න තමයි..

අද මැච් එක දිහා බලනකොටත් තව ටිකෙන් කන්න වෙනවා අෆ්‍රිඩි දුවද්දි දැවි නොගියානම්... මැතිව්ස් වගේ අය ඉන්නවා උනත් ඒ අෆ්‍රිඩි සෙල්ලම් කලා වගේ ශක්තිමත් පිතිකරුවෙක් පසුපෙලට ඉන්නවානම් තවත් ටිකක් හොදවෙයි..

ලබන ලෝක කුසලානයවත් මව් බිමට ගේන්න දැන් ඉදන්ම හොද කණ්ඩායමක් හැදෙනවා නම් ඒ වෙනුවෙන් මහන්සි වෙනවානම් ප්‍රේක්ෂකයෝ විදිහට අපිටත් ගොඩාක් සතු‍ටු හිතෙනවනේ...

සිංහ පැටව් ටිකට ජය වේවා...

ප.ලි : අපේ අම්මා වෙලවකට ඔය ඩ්‍රාම එකක් එහෙම බලන්න නොදි පැය ගානක් මැච් එක බලනකොට අහනවා ඒ අය ගහලා ඒ අයගේ ජොබ් එකත් කරගන්වා.. මෙතනට වෙලා මැච් එක බල බලා වෙලාව කනවා කියලා...
අම්මා ඩ්‍රමා බලනවා වගේ තමා මට මේක කියලා ඒ කාලේ මම ශේප් උනා...

ක්‍රිකට් උන තියන කෙනෙක්ට තමා එහෙම බලන එකේ අගය තේරෙන්නේ... එහෙම අය බ්ලොග් ලියනවද බලනවද නම් මම දන්නේ නැ ඔන්න
ප.ප.ලි : තාමත් මගේ ප්‍රියතම ක්‍රිඩකයෝ වෙන්නේ ලංකාවේ සනත් ජයසුරිය,  වගේම අබ්දුල් රසාක් , සහිර් කාන් , සංගා තමයි

රෝද 2කේ ගමන එක්ක හිතට දැනේන ඒවා

මේක හැමදාම මට හිතට දැනෙන දෙයක්.....  හැමෝම දන්නවානේ තාම දේවා ට රෝද 4ක සුව පහසු ගමන් අසිරියක් නම් නැ කියලා... තාම ඉතින් මෙන්න මේ වගේ රෝද 2ක තමා ගමන...

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSkMotoNT2kW7gabfNJkZSl9IOQkrlJWBV3yJ2uyk5k20M1Xznfr0qJXM23EDJTeWKS2JPr5RlOaV1aaXl2JudP3c_bvWyvQqfzEMgIjrvGjYFWXWp210-5ddZbbBA9bQFLPo8_T8lfhop/s320/bajaj_platina.jpg

බ්ලොග් ලියන කියවන ගොඩාක් දෙනෙක් නම් ඉතින් දැන් ඔය රෝද 2කේ ගමනට වඩා දියුනුයිනේ තමන්ගේම කියලා එහෙමත් නැත්නම් තමන්ගේ මහත්තයාගේම කියලා.. එහෙමත් නැත්නම් නෝනා ගෙන් දැවද්දට ලැබුනා කියලා (හිකිස් මම නම් ඔය දැවද්ද කියන දේට තදින්ම විරුද්දයි.... කෙල්ල වත් කොල්ලාවත් එහෙම දෙයක් නම් කරන්න ඕනෙම නැ... අවුරුදු ගානක් හදලා වඩලා හැමදාමත් ඕනා කරන දේවල් වලින් පුරවලා හොද කෙල්ලෙක් කොල්ලෙක් ලැබෙනවානම් අයේ මොකටද දැවැදි.. ඒකම මිල කරන්න බැරි දැවැද්දක්නේ...) ඔය කොහොමහරි හම්බ උන ගත්තු රෝද 4කනේ යන්නේ නේද? දේවා ටනම් ඉතින් ඒකට ටික දවසක් බලාගෙන ඉන්න වෙනවා...

ගොඩාක් මම මේ කියන දේ වෙන්නේ නම් ඔය රෝද 4 යනකොට නෙමේ අපි වගේ රෝද 2ක යනකොට තමයි....

හෙල්මට්...

හිතලා බලන්නකෝ මොකටද අපි හෙල්මට් පාවිච්චි කරන්නේ.. සරල ලේසි ඇත්තම පිලිතුර මොකක්ද?? අපි හෙල්මට් දාගෙන ගියේ නැත්නම් අනිවාර්යෙන්ම අපිට අහුවුන තැනකදි පොලොසි මාමලාගෙන් දඩ කන්න වෙනවා... හිතලා බලන්නකෝ අනිවා මේ හරියේ පොලිසි මහත්වරු නැ කියලා අපි දන්නවානම්  අපි ගොඩාක් වෙලාවට යන්නේ හෙල්මට් නැතුව නේද??
ඒත් ඇත්තටම ඒකද වෙන්න ඕනේ.. හෙල්මට් එක තියෙන්නේ අපේ ආරක්ෂාවට.... නිකන් යනකන් ඒක තේරෙන්නේ නැ.. හෙල්මට් එකේ වටිනාකම මම නම් හොදටම දන්නවා එක නොතිබුනා නම් සමහර විට දේවා ගේ අඩවියක් බ්ලොග් අවකාශේ නොලියවෙන්නත් ඉඩ තිබුනා (අනේ එහෙම උනානම් කොච්චර හොදද නේද????) මොකද මට උන ඇක්සිඩන්ට් එකේ හැටියට මම අද හෙල්මට් එක නොතිබුනානම් ජිවතුන් අතරත් නැ.... පොලිසියෙන් බේරෙන්න නෙමේ අනිවා තමන්ගේ ආරක්ෂාවට හෙල්මට් පාවිච්චි කරන්න....
මේවා නම් ගොඩාක් වෙන්නේ නගර බද නෙමේ ඉතින් ගොඩාක්ම නාගරිකත් නොවුන ග්‍රාමියත් නොවුන පරිසර වල තමා ගොඩාක් දකින්න ලැබෙන්නේ...

දුරකතන

මේකත් ඉතින් මොන වාහනයක ගියත් නිතිය රකින අපේ වැරදි වලට දඩුවම් දෙන පොලිස් මාමලා නැත්නම් අනිවා ධාවනය කරන අතරම වෙනවානේ...
හිතනවද එතකොට අවධානයක් තියනවා කියලා වට පිටාව එක්ක.... හැප්පෙන කම් දන්නේ නැ ඉතින්....
ගොඩාක් හෙල්මට් එක අස්සේ දාගෙන කතා කරන එක නිසා තමයි මෙහෙම අවධානය බිදෙන්න්නේ... (එහෙම ගියපු කෙනෙක් තව ටිකෙන් දේවා ව අරිනවා පරලොව.... වාහනේ යනගමන් යන පාරේ නවත්වන්න අවසරත් තියනවානම් ඇමතුමක් ආව වෙලාවට නවත්වලා වාහනය ඇමතුම ගන්න එක හැමෝටම අනතුරක් නොවි සිද්ද වෙන්න හේතු වෙනවානේ....

ගොඩාක් අය හිතන්නේ නම් පාර ඒ අයට ලියලා දිලා කියලා... කොයිතරම් අමරු ලෙඩෙක් උනත් හොස්පිටල් එකකට අරන් යන්න ඉස්සරහින් යන වාහන කියක් එයාලගේ හිතේ හැටියට යන ගමන් ගිහින් ඉවරවෙනකන් බලාගෙන ඉන්න වෙනවද???

සමහර ඔය ලොකු වාහන වල යන අය තමා පොඩි වාහන ගැන හිතන්නේ නැත්තේ...... අපිත් එහෙම ලොකු වාහනයක යනකොට එහෙම වෙයිද????

ප.ලි : දේවාත් රෝද 4කට මාරු වෙන්න හිතාන ඉන්නේ.. ටික දවසක්  නම් යවි.... එතකොට දේවාත් එහෙම වෙයිද???

 නැ නැ එහෙම වෙන්න බෑනේ මම කිරිත් එක්ක සමහන් බොනවානේ

ප.ප.ලි : මගේ ජි ටොක්ස් වලට ලොග් වෙන්න්න බැ පාස් වර්ඩ් වැරදි කියනවා.. ඒත් මගේ පාස් වර්ඩ් එකෙන් මේල් එකට ලොග් වෙන්න පුලුවන් මොකද එහෙම වෙන්නේ හදා ගන්න දන්න කෙනෙක් ඉන්නවා නම් මට උදව් කරන්න

සැබැ මිතුරු දම

ජිවිතේ හරිම පුදුමාකාරයි..... ඇත්තටම පුදුමාකාරයි... ඊයේ රාත්‍රිය ගෙවිලා ගියේ හිතේ දරාගන්න බැරි තරම් දුකකින් පුරව පුරවා... ඒත් අද ඒ දුක හිතේ නම් නැ.... මම දන්නවා සමහර දේවල් මගේ හදාගන්න තියන්වා කියලා.... ඇත්ත ජිවත් වෙනවා කියන්නේ ඒකටම වෙන්න ඇති...

කාලෙකට කලින් ඕලෙවල් ඒලෙවල් කරන කාලේ යාලුවෝ පිරිවරන් උන්න කාලයක් මට වගේම ඔයාලා හැමෝටම තියෙන්න ඇති... හිතලා බැලුවොත් අද ඒ යාලුවෝ කියෙන් කි දෙනාද ලග ඉන්නේ... 

අපි හැමෝටම තනිව ජිවත් වෙන්න බැ කියලා ඔයාලා පිලිගන්නවානේ... ඒත් අපේ ජිවිතේට හම්බ වෙන ටික දවසක් ලග ඉන්න හැමෝම අපෙ යාලුවෙක් වෙනවද???
අපේ දුකකදි ඒ අය අපි ලග ඉන්නවද???

සබැ මිතුරෙක් කියන්නේ කාටද???




ගොඩාක් යාලුවෝ අපි ලග ඉන්නවා හැබැයි දුකේදි නම් නෙමේ අපේ සතුටෙදි වාසියකදි.... එහෙම කෙනෙක් කියලා දැන ගත්තහම අපිට පුලුවන්ද එහෙම අයත් එක්ක සම්බන්දයක් පවත්වන්න....
ඇත්තටම මට නම් බැරිවෙයි.. සමහර තැන් වලදි මට යාලුවෝ අඩුවෙන්නේ ඒ නිසාම වෙන්න ඇති....

ඒත් මම විශ්වාස කරන දෙයක් තියනවා ඒ වගේ යාලුවෝ දාහක් එක්ක ඉන්නවට වඩා සැපයි සැබැ මිතුරෙක් එක්ක විතරක් ඉන්න එක...

යාලුවෙක්.... ජිවිත කාලේ පුරාවටම ගොඩාක් දෙනෙක් එක්ක බෙදාගන්න බැරි හැගිම් කාටවත් තේරුම් ගන්න බැරි හැගිම් තෙරුම් ගන්න පුලුවන් කෙනෙක්... ජිවිතේ මිතුරුදම වෙනුවෙන් පන උනත් දෙන අය මම දැකලා තියනවා... එහෙම සුන්දර මිනිස්සු ඉන්නවා අර වගේ තමුන් ගැන විතරක් හිතන සමාජයේ... එහෙම කෙනෙක්ව අපේ හොදම මිතුරා කරගන්න පුලුවන්නම් ඔන්න ඔයාලා ජිවිතේ දිනුම්....

සමහර අයගේ හොදම මිතුරා කරගන්නවා තමන්ගේ අම්මාව (ගොඩාක් ගැහැනු ලමයි) පිරිමි ලමයිනුත් එහෙම අම්මාව මිතුරිය කරගන්න අවස්ථා නැතුවමත් නෙමේ...
තවත් සමහරු  තමන්ගේ පෙම්වතිය තමන්ගේ හොදම යහලුවා කරගන්නවා.. පෙම්වතාවත් එහෙම තමා.. ඒකත් හොද දෙයක්... මම දකින විදිහට... ඕන දෙයක් කියන්න ප්‍රශ්නයකට විසදුමක් වෙන්න ශක්තියක් වෙලා හිත හදන්න එහෙම කෙනෙක්ට පුලුවන්...

පුන්චි දෙයක් තියනවා කවදාවත් හොදම යාලුවාගේ හිත රිද්දන්න නම් එපා...

අපේ ජිවිතේට ඒ මිතුරු දම් ගොඩාක් වැදගත්....

පුලුවන් තරම් හොද මිතුරන් ජිවිතේට එකතු කරගන්න...කවදාවත් ප්‍රශ්නයකදි ඔයාලා තනිවෙන්නේ නැ...
 බ්ලොග් ලෝකය කියන්නේ මට ගොඩාක් වටින තැනක්....එහෙම කියන්නේ එතන ගොඩාක් සුන්දර මිනිස්සු ජිවත් වෙනවා කියලා මම දන්න නිසා....

ඇත්තටම ගොඩාක් හොද යාලුවෝ ගොඩාක් මෙතන මට ඉන්නවා කියලා දැනෙනකොට ඇත්තටම ගොඩාක් සතු‍ටුයි....

ඊයේ දවසේ මම ඇත්තටම අන්තර්ජාලේ භාවිතාකලේ ගොඩාක් අඩුවෙන්... ඒත් ඒ ගෙවපු පැය දෙක තුනට මම දුකෙන් ඉන්න මොහොතක මගේ හිත හදන්න මගේ යාලුවෝ ගොඩාක් මහන්සි උනා... මම මහා ලොකු බ්ලොග් කාරයෙක් නෙමේ.. පොස්ට් එකකට කමෙන්ට් 30,40 වැටෙන ගොඩාක් දෙනා දන්න බ්ලොග් කාරයෙකුත් නෙමේ... මගේ ඒ පුන්චි කවි පද පේලි හතරට හිතේ දුකට දුක වෙනුවෙන් මගේ හිත හදන්න මොකක්ද මේ අවුල කියලා බලල මට සහනයක් වෙන්න කමෙන්ට් කරපු ඒ කමෙන්ට් 10-15 මට ගොඩාක් වටිනවා.. බ්ලොග් ලියන ඒත් මගේ බ්ලොගයට එනවා අඩු කීප දෙනෙක්ම කතාකරලා මේ ගැන අහනකොට ඇත්තටම මට හිතාගන්න බැරි උනා... චැට් කරලා මගේ හිත හදන්න ගොඩාක් උත්සහ කරපු මට සහනයක් උනු මට ශක්තියක් උනු චතුරංග අය්යා, ගිම්හානු අක්කා, නචියා අය්යා  වගේම ෆේස් බුක් එක හරහා මගෙන් මේ ගැන අහපු ඒ යාලුවෝ ඒ වගේම ඒ හැම ක්‍රමයකින්ම මාව සම්බන්ද නොවුන මගේ දුරකථනය හරහා මම ගැන හොයලා බලපු ඒ හැමෝටම ගොඩාක් පින් කියලා කියනවා.. ඒක තමා සැබැ මිතු දම.. මාත් ගොඩාක් වෙලාවට උත්සහ කරනවා හැමෝටම එහෙම වෙන්න.. මම දන්නේ නැ මගෙන් ඒක වෙනවද කියලා නම්....

මනුස්සකම් ඉතිරි කරමු.. දවසක අපිට ඒක විතරයි ඉතිරි වෙන්නේ.. බ්ලොග් ලොකයේ සැබැ මිනිසුන් වෙනුවෙන් මගේ උපහාරය...

ප.ලි: අතිතයෙන් මතකයන් අහුලන දිල් අක්කාගේ බ්ලොග් එකේ දැකපු ලස්සන දෙයක් මමත් මගේ බ්ලොගයට එකතු කලා... අලුතින් හමුවන බ්ලොග් අඩවි... ඔය වම් අත පැත්තේ තියෙන්නේ.. තව ලිස්ට් එකක් තියනවා එකතු කරන්න... නිවාඩු පාඩුව වෙලාවක් තියන්වා නම් ඔයාලත් ගිහින් එන්නකෝ ඒ පැත්තේ

දරාගන්න බැරි දුකකි මසිතේ

හැමෝම සතුටින් ඉන්න මේ මොහොතේ...
දරාගන්න බැරි දුකකි මසිතේ
සිත සනහා ගන්න බැ හිතේ
ජිවිතේ දුකමැයි මට නෙතේ....

ඇත්තටම මේ දවස් වල මම ගොඩාක් දුකෙන් ඒ නිසා පොස්ට් එකක් දාගන්නවත් හිතක් නැ....

බ්ලොග් ගැන මගේ ‍රැඩිකල් idea

මේ ලිපිය ලියන්න උන්නේ නම් මිට ටික දවසකට කලින් බ්ලොග් ලිපි ගොඩක මේ ගැන කථාවක් ඇති වුනා.. බස් එකේත් එහෙම කථාවක් ගියා කියලා පොඩි ආරංචියකුත් ඇවිත් තිබුනා.... ඉතින් ඒ ගැන මට හිතෙන දේවල් ටිකක් ලියන්න ඕනා කියලා හිතුනා... ඔන්න මේක සංවාදයට  මම ඕපන් කරන්නම්... කුනුහරප කමෙන්ට් හැරුනහම අනිත් ඔක්කොම මම පබ්ලිස් කරනවා මට බැන්නත්.....

බ්ලොග් එකක් කියන්නේ මොකක්ද??

ගුගල් එකේ අයට එහෙමත් නැත්නම් වර්ඩ්ප්‍රෙස් අයගේ උදව් ඇතුව ඒ අයට ගානක් ගෙවන්නේ නැතුව පටන් ගන්න පුලුවන් ලොකු තැනක්... තමන්ගේ හිතේ හිරකගෙන උන්නු අදහස් එලියට දාන්න තමන්ට කැමති දෙයක් කියන්න පුලුවන්... මහන්සිය විඩාව තනිකම පාලුව දැනෙන කෙනෙක්ගේ ඒ දේවල් නැති කරන්න පුලුවන් බේතක්.. තව කෙනෙක්ට ඕනෙම නම් පහර ගහන්න තමන්ගේ මොලේ තරම එහෙමත් නැත්නම් හැකියාවන් චින්තනයක් පෙන්නන්න පුලුවන් අවකාෂයක් කියලා පොඩියට හදුන්වන එක වැරද්දක් නැ මම හිතන්නේ...

බ්ලොග් එකට මොනවද ඕනේ ඔන්න සමහර අය නම් මේවා එපා කියනවා මට හිතෙන දේවල් මොනවද කියලා එකින් එක බලමුකෝ....

ගැජට්...

ගොඩාක්ම දෙනෙක්ට මේවා දිරවන්නේම නැ.... ඒත් මම නම් හිතන්නේ මේ දේවලුත් ඕනා...
බ්ලොග් එක කියන්නේ අපේ සයිබර් අවකාශයේ  නවාතැන් පොල එහෙමත් නැත්නම් නිවහන... අපේ පොළවේ පය ගහලා ජොවත් වෙන ගෙදර අපි ලස්සන කරගන්න අපි එක එක දේවල් පාවිච්චි කරනවා නම් අපි ඇයි අපේ සයිබර් නවාතැනට ගැලපෙන්නේ නැ කියන්නේ...

ඔන්න ඉතින් ගැජට් ඕනේම නැ කියන අය ඉන්නවානම් ගෙදරට ලස්සන කරන මුකුත් (අඩුම තරමේ ෆොටෝ ඒකක්වත්) එහෙම පාවිච්චි කරනවා එහෙම නෙමේ....
ගෙදරට තින්තවත් ගානවා එහෙම නෙමේ හොදේ.. හිකිස් එහෙම කිවේ මම කිවේ ඉතින් ගැජට් ඕනැම නැ කියන එක ටිකක් සාධාරන මදි කියලායි.... ඔන්න ඒ වගේම මම හිතනවා බලන්න බැරි ගොඩාක් ඔය ගැජට් උනත් ගැලපෙන්නේ නැ බ්ලොග් එකකට වගේම ගෙදරකටවත්,,,

තමුන්ගේ මට්ටම් තමුන්ගේ තරමට...................

කමෙන්ට්...

මේ ගැන නම් ගොඩාක් කථා කලානේ බ්ලොග් එකකට.... ඔන්න මුලින්ම කියනවා මට නම් කමෙන්ට් තියනවානම් ගොඩාක් කැමතියි.. ඔය අකමැතියි කියන අය ඉන්නවානම් කමෙන්ට් ඩිසෙබල් කරලා දාන්නකෝ.. ඔයාලා අකමැති උනත් ඔයාලගේ බ්ලොග් වලට දාන්නේ කමෙන්ට් තියන නිසානේ දාන්න තැනක්..
බ්ලොග් එකක් ලියන කෙනෙක්ට කමෙන්ට් වටින්නේ නැ කමෙන්ට් බලාගෙන ලියන්නේ නැ කියනවානම් ඇත්තටම හිතට එකගව හිතලා බැලුවොත් හිතේවි තමුන් කිවේ බොරුවක් කියලා... ගෙදරක ජිවත් වෙන්න ගෙයක් විතරක් තිබුනට බඩු මුට්‍ටු විතරක් තිබුනට බැ ලස්සන හදවත් ටිකක් ඕනා... ඉතින් බ්ලොග් පොස්ට් එකක් කියවලා කමෙන්ට් එකක් නොදාන කෙනෙක් ඉන්නවනම් ඇත්තටම බ්ලොග් එක ලියන කෙනාගේ උත්සාහයට කරන මදි පුන්චිකමක් කියලා මම නම් හිතන්නේ.. පොස්ට් එක හොද තත්වේන් නැත්නම් ඒ ගැන කියන එකත් කියවන අයගේ යුතුකමක්....
ඒ කමෙන්ට් සමහරවිට පබ්ලිශ් නොකරාවි ඒත් ඒකෙන් පාඩමක් ඉගන ගන්නවා බ්ලොග් එක ලියන කෙනා....

ෆලෝ...

බ්ලොග් එකක් ලියන කෙනෙක්ගේ ලොකුම වත්කම... සමහර අය මේකටත් කැමතිම නැ සමහර අය අයින් කරලා... ඒත් සමහර අය ඒක එපා කිය කිය දාගෙන ඉන්නවානේ ඔන්න ඒකත් ගලවමුද??
හැම පොස්ට් එකකම ෆලෝ කරන්න කියලා කියන එක මම අනුමත කරන්නේත් නැ.. ඒත් මම දන්න ලංකාවේ වැඩිම ෆලෝ ඉන්න බ්ලොග් එකේ හැම පොස්ට් එකකම අනිවා ෆලෝ කරලා නැත්නම් ෆලෝ කරලා කියලා යන්න කියනවාමයි.... ඉතින් ඒක වැරදි කියන්න බැ.. බ්ලොග් එක එයාගේ.. මාත් මගේ බ්ලොග් එක ගොඩාක් අය ෆලෝ කරනවාට ගොඩාක් කැමතියි. මොකද කවුරුවත් බ්ලොග් එකක් ලියලා ඒකෙන් හම්බ කරන අය ඇත්තෙම නැ වගෙනේ ඒ අයගේ ලොකුම දනය තමයි ඔය ෆලෝ කියන්නේ..
මගේ බ්ලොග් එක ෆලෝ කරනවට කැමතිය් වගේම මමත් පුලුවන් හැම වෙලාවකම බ්ලොග් ෆලෝ කරනවා.. මම දන්න්වා ඒක ඒ අයට ගොඩාක් වටිනවා කියලා...
ගෙදරකට මිනිස්සු ඕනානේ..

තව ගොඩක් දේවල් මේ ගැන කියන්න තිබුනත් ඔයාලට කැමති දෙයක් කියන්න ඔන්න මම පොස්ට් එක ඉවර කරනවා...

සිංහල බ්ලොග් සදාකල් ‍රැකේවා

තවත් අත්දැකිමක්.. ලගදි බැදපු කපල් එක

කලින් මගේ පොස්ට් එකක ඔයාලා කියවලා තියනවනේ ආදරේ කරපු හම්බවෙන්න විනාඩි 15ක් නොලැබුන කපල් එකකට උදව් කරලා එයාලගේ වැඩේත් මගේ වැඩේත් දෙකම කරගත්තු එකක් ගැන. ඕකට එක  ඇනෝ කෙනෙක් (ඇනෝ ලා කියන වැදගත්ම දෙයක් හැරුනහම කොන්ද පණ නැතුව හොරාට කියන ඒවා මම වැඩිය පබ්ලිශ් කරනවා අඩුයි)

මෙහෙමයි ඒ ඇනො කියන්නේ මම මෙතන ඒ මිනිහාගේ දුර්වල තැනක් අල්ලගෙන ආයතනය හම්බ කරලා දෙනවලු..
හිකිස් හිනා යනවා අෆ්ෆා..

මම එතන කලේ ජොබ් එකක්.. ආයතනයට යහපතක් කරන එක තමා මගේ රස්සාව... එතන මම දරදඩු වෙලා ආයේ මෙහෙම වෙන්න බැ ආයේ එහෙම උනොත් ඒ වෙලාවට පඩි කපනවා කියලා හරි රස්සාවෙන් අස් කරනවා හරි කිවානම් ඉතින් එතකොට කාටද පාඩුව..

ආයතනයත් පාඩුවක් නැතුවමත් නෙමේ එත් බදින්න ඉන්න කෙනෙක්ට ජොබ් එක නැති උනහම ඒක මොන තරම් ආතල්ද?? එහෙම බලනකොට මම ඒ අදරේ වෙනුවෙන් දෙයක් කරලා තියනවා..  ඒ ඇනෝ කොහොම හිතුවත්...

ඒකෙන් මේකෙන් අද කථාව අමතක වෙනවා කියන්න....

මේකත් ආදර පලහිලව්වක් තමා විසදන්න උන ඒවාගෙන් භාගයක්ම එව්වා තමා ඉතින්...අර කලින් කිව කපල් එක නම් නෙමේ ඔන්න

මේ ගාමන්ට් එකේ උන්නා අවුරුදු 28 විතර හොදට වැඩ කරන කොල්ලෙක්.. කොල්ලෙක් කිවට මට අය්යෙක්.. ඒත් ඉතින් මමනේ කට්ටියව බලාගන්න ඕනේ... මිනිහා වැඩ කාරයා.. ටාගට් එක 50ක් දුන්නොත් 75ක් ගහන විදිහේ කෙනෙක්.. මමත් ගොඩාක් කැමති චරිතයක්... හැමෝම එක්ක ශේප් එකේ ඉන්න නිසා (එහෙම උන්නේ නැත්නම් අද මට මේක කියන්න වෙන්නේ අඩි 3,4ක් යට වලක සැතපිලා තමයි)
ගොඩාක් අයගේ පුන්ච් වෙනසක් උනත් මට තේරෙන තරම් මම හැමෝටම ක්ලොස් වෙලා උන්නේ...

මට නම මතක විදිහට මේ කියන කෙනාගේ නම චන්දන...

කොහොමහරි යාලුවෝ තුන් හතර දෙනෙක්ටත් කියලා මිනිහා කසාදයක් බැන්දා ඒ කාලේ... 

බැදපු ගර්ලුත් ඉතින් අපේ ගාමන්ට් එකේම වෙන සෙක්ශන් එකක.. දෙන්නා එකට ගෙදරින් එනවා එකට කැම එක කනවා එත් වැඩ කරන්නේ නොපෙනෙන තැන් දෙකක...

බැන්දට පස්සේ ඉස්සර ගොඩාක් හොදට වැඩ කරපු මේ චන්දන වැඩ ගොඩාක් අවුල් කරගෙන හැම එකේම මොකක් හරි අවුලක්.... හොදට වැඩ කරපු එක්කෙනෙක් වෑඩ නොකරන එක පාඩුවක් නිසා කතා කලා මම චන්දනට....

චන්දන මොනවා හරි ප්‍රශ්නයක් තියනවද  දැන් වෙනදා වගේ වැඩ හරියට කරන්නේ නැනේ...

නැ සර් එහෙම ප්‍රශ්නයක් නැ..

නැ කියන්නේ කොහොමද දැන් ගොඩාක් වැරදි වෙනවා තමුන් අතින් මෙහෙම ගියොත් ඇත්තටම ඉක්මනට ගෙදර යන්න පුලුවන් වෙයි...

නැ සර් අනේ එහෙම කරන්න එපා...

මොකක්ද ලගදි නේද බැන්දේ එතන මුකුත් ප්‍රශ්නයක්ද??

අනේ සර් මේකයි අපි දෙන්නම එක වෙලාවට ගෙදරෛන් එනවා කැම එකනම් දෙන්නම් එකට කනවා එත් වෙන දකින්නවත් නැ සර් දන්නවනේ මේවගේ වැඩ කරන අයගේ හැටි බැන්දා කියලා ගානක් නැ මට බයයි සර්... මට හිත එක තැනක තියන් වැඩ කරන්න අමරුයි..

හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම් ප්‍රශ්නයක් නේද?? මට දැන් වයිෆ් ව මෙතන්තමුන් ලගට ගෙනත් දෙන්න බැ... එහෙම උනහම තමුන් විතරක් නෙමේ දෙන්නම වැඩ කරන්නේ නැ එක ලොකු පාඩුවක්. තමුන් ගැන හිතලා මෙහෙම කරන්නම් මම වයිෆ් ව මේ සෙක්ශන් එකට දාලා දෙන්නම් හැබැයි තමුන් ලගට නෙමේ තමුන්ට පෙන දුරින් තැනකට..

එතකොට හිතේ බයක් නැනේ...

අනේ සර් ට ගොඩාක් පින් එහෙම කරලා දෙන්න පුලුවන්නම්....

ඇත්තටම මෙතන මම මිට වෙනස් විදිහකට හිතලා තමුගෙ පවුල් ප්‍රශ්න අපිට වැඩක් නැ.. ඒව්ව්වා ගෙදර ගිහින් දෙන්න විසදගන්න මට ඕනේ වැඩ විතරයි කිවානම් මොනවා වෙයිද????

ප.ලි : බලාපොරොත්තුවෙන් ගොඩාක් අය කථා කරපු බ්ලොග් ගැන මගේ ඇසින්

කොළබ කාක්කෝ... Colombo Colombo

මේක බ්ලොග් පොස්ට් එකකට හොදද මන්දා එත් මගේ බ්ලොග් එකේ තිම් එක අහන දකින නෙත් මානයේ හැමදෙයක්ම නිසා අද මට විදින්න උන දෙයක් ලියන්න ඕනාමයි කියලා හිතුනා...

සදරු මල්ලිත් ලගකදි කොළබ ගැනත් ලියලා තිබුනානේ...

කොහොමත් කුරුනැගල ඉන්න මටත් ඔය කොළබ කියන්නේ ගොඩාක් දුර තැනක් නොවුනත් ඉතින් ඇත්තටම යන එන ප්‍රමාණ ගොඩාක් අඩුයිනේ...

ඔන්න අද ඉතින් මට මගේ වැඩකට වගේම අපේ බ්‍රාන්ච් එකේ වැඩකට මට අපේ හෙඩ් ඔ‍ෆිස් යන්න උනා... දන්නවනේ ඉතින් ඒ කොහෙටද කියලා ආහ්....මේ තියෙන්නේ...

http://www.boc.lk/bochome/images/contact/bocimg.jpg

මගේ වැඩේ කරගත්තට පස්සේ මම ඉතින් යන නිසාම මට උනා පොඩි උපකරනයක් අරගෙන එන්නත්...

ඕක ඉතින් උස්සගෙන යන්න අමාරු නිසා අද වැස්සත් නිසා ත්‍රිවිල් එකක් අරගෙන (සල්ලි වලට නෙමේ හලෝ හයර් එකට) ආවා.. දන්නවානේ ඉතින් තියන දුර අලුත් බස් ස්ටැන්ඩ් එකට (අලුත් කිවට ඉතින් දැන් නම් මොන අලුත්ද අෆ්ෆා) කොහොමත් ඉතින් ඔතන ඉදන් ඔනම නම් ඇති කිලෝ මිටර් 2,3ක්

පයින් එන්නත් බැනේ ඉතින් කොහොමහරි කොහොමහරි මමත් ඔය රෝද තුනක ආවා බස් එක ලගට ආපු ගමන් මේ මාමා ඉල්ලපි මගෙන් 650ක් .... මම දුන්නා කියලාද හිතන්නේ අනේ මේවට බැන්ක් එකෙන් ගෙව්වත් මම මොකටද එහෙම ගෙවන්නේ... මොකෝ මම ආවේ කොච්චියක් හයර් කරගෙන නෙමේනේ..
අය්යාව ශේප් කරගෙන කොහොමහරි අඩු කර ගත්තා ඒක 250 කට (ඒකත් වැඩිද මන්දා... ඒත් ඉතින් වැස්සේ එනවට වඩා එහෙම හොදයිනේ)..

ඔය අවුල් වෙලා එන අතරේ දැන් වැස්සේ මට ඉතින් ඔය උපකරනෙත් උස්සන් එන්න බැනේ කථා කලා මල්ලි කෙනෙක්ට (නැ නෑ අන්කල් කෙනෙක්ට) ඔතන ඉදන් ඕනේ නම් මගේ බස් නැවතුමට ඇති මිටර් 250ක් ඉතින් ඒ දුර ඒ අය්යා එක්ක ආවා කියමුකෝ.. කොහොමහරි බස් එකේ මාමා එක්ක ශෙප් වෙලා ඕක බස් එකටත් දගත්තා කියමුකෝ... ආයෙත් මට විකාර වෙන දෙයක්මයි උනේ... අයි අෆ්ෆා මිටර් 250 ට මිනිහා මගෙන් ඉල්ලුවේ නැතැ 500ක්.. (මම දන්නේ නැ කොළබ ගනන් එහෙමද කියලා) අනේ ඒත් ඔහොම වියදම් කරන්න මට උවමනාවක් වත් ආසාවක් වත් නැ.. මෙතන නම් ඉතින් පොඩ්ඩක් අන්කල් මමාට මට පාට් එකකුත් දාන්න උනා.. කොහොමහරි ඔය 500 ට මම රු 100ක් දිලා ආවා එන්න.. 

ඇත්තටම කොළබ කියන්නේ ලංකාවේ අපි ජිවත් වෙන ප්‍රදේශ වලින් වෙන් උන තැනක්ද??

මෙහෙම පිට පළාත් වලින් එන කි දාහකින් ඔහොම ගන්න ට්‍රයි කරනවා ඇතිද?? කි දෙනෙක් එහෙම ගෙවලා යනවා ඇතිද??

ජිවිතේ ගෙවලා තියෙන්නේ පොඩි කාළයක් උනත් ඒ දවස් වල ඉදන් කසන සල්ලිත් මම ලග තිබිලා නැති නිසා ඔහොම කියන කියන විදිහට මට නම් ගෙවන්න පුරුද්දක් නැ..

බ්ලොග් ලියන කියවන ගොඩාක් දෙනෙක් ඉන්නේ කොළබ ලග පාත නිසා එහෙම අයට මේක දැනෙනේ නැතිවෙයි.. ඒත් ඇත් ඉදන් (කියන්න ඔයාලා කැමතිනම් ඔව් අපි ඉන්නේ වන්නියක කියලා) ඒත් අපේ මිනිස්සු ලග මනුස්සකම තියනවා.. සල්ලි වලට වැඩක් කලත් මිනිස්සු හුරගෙන කන්නේ නැ.. පොඩ්ඩක් හිතලා මේ ගාන හදලා බලමුකෝ..

ඔය විනාඩි 5 වැඩේට මම වගේ ගෙවන්නේ නැතුව ඉන්නේ නැතුව කවුරු හරි 500 ගෙවනවා කියලා..
පැයකට විනාඩි 5 එවා 12 තියනවානේ ඕකෙන් 3ක විතරක් ඔහොම හම්බවෙනවා කියලා එතකොට පැයකට 500 * 3 = 1500
උදේ 5 ඉදන් හැන්දැවේ 8 වෙනකන් පැය 15ක් තියනවා ඔය පැය 15න් පැය 8ක ඔහොම හම්බ වෙනවා කියලා එතකොට දවසකට 1500 * 8 = 12000 යි කොහොමද  දවසක ආදායම ඔහොම මාසෙකට තියන දවස් 30න් 10ක් වැඩ කලොත් 12000 * 10 = 120000 පිස්සු හැදෙයි නේද??

මොකටද අපි ඉගන ගන්නේ... කියලා මට හිතුනා... ටයි දාගෙන ඒසි එකේ ඉදගෙන අපි වැඩ කරලා හොයනවා වගේ කි ගුනයක් හොයනවද?? මේ අඩුම ගනන් දාලා.. මේක හරියට වෙනවානම් ඉතින් අම්මේ මේ වගේ දෙතුන් ගුනයක් හොයන්න පුලුවන්...

මේක වෙන්න බැයිද ඉතින්.... ඒත් ඉතින් ඇයි එහෙම කරන්නේ.. හැමෝම මිනිස්සු නේද?? මොකටද කොළබ කාක්කෝ මිනිස්සුන්ව හුරගෙන කන්නේ...

ප.ලි : මට විදින්න උන දෙයක් ලිවේ.. මේකට වගකියන්න ඕනේ රටේ රජයවත් කොළබ පාලනය කරන විපක්ශයවත් නෙමේ මම හිතන්නේ... මේක  අපේ රටේ මිනිස්සුන්ගේ හිත් වල වැරදි නේද??

කවුද මේවට වග කියන්නේ

ප.ප.ලි : බලාපොරොත්තුවෙන් තවත් ඇගලුම් කම්හලේ ප්‍රේම පලහිලව්වක්..

සර් මම යන්නද.. ( පිරිසක් පාලනය කරනවානම් ඔයාලත් මේ වගේද?)

කලින් පොස්ට් එකේ මම මිස් කෙනෙක්ගෙන් බැදලද කියලා අහලා යාලුවෙක්ට උන චාටරයක් කිවනේ... කියෙව්වේ නැත්නම් මෙන්න පාර...
අදත් ඉතින් ඒ වගේ එකක් කියලා ඔයාලා හිතයි මොකද මේකත් සර් මම යන්නද කියාලානේ උඩ ලේබලේ ගහලා තියෙන්නේ..

ටික දවසකට කලින් අහපු කථාවක් නිසා මට මතක් උන කථාවක් තමා මේ මගේ ජිවිතේ කලින් ගෙවපු...

මේක වෙන්නේ මිට අවුරුදු 2 හමාරකට විතර ඉස්සරවෙලා.. ජොබ් එකක් කරලා ඒක එක මාසෙන් දෙකෙන් ඉවර වෙලා අලුත් ජොබ් එකක් ලැබිලා ගිහින් මාසයක් විතර ඇති.. (ශා කියන්න අමතක උනානේ මේ ජොබ් එකේ අලුතත් මට හොද හොද දේවල් උනා.. ඒවා කවදාහරි මේ බ්ලොග් එකක ලියවේවි)

මගේ මේ ජොබ් එක ගාමන්ට් එකක්.සුපවයිස් කරන්න තමා මට තිබුනේ.. මේක ගොඩාක් ලොකු ගාමන්ට් එකක් නොවුනා උනත් ශිෆ්ට් 2කට වැඩ කරන සේවකයෝ 250ක් 350ක් විතර ඉන්න තැනක්.. මට කොහොමත් තිබුනේ 75ක් විතර හැන්ඩ්ල් කරන්න.. මම පොඩි එකා වගේ තමා..

ඒත් මම ඉතින් පොඩ්ඩක් විතර මේ ජොබ් එකට ඇහැ ගහගෙන උන්න නිසාත් මෙතන වැඩ කරපු ලොකු ලොකු පොස්ට් දරන 2,3ක් අදුනන නිසා අවුලක් නැතුව සෙට් වෙන්න පුලුවන් උනා...

......................................................................................................................

මම නයිට් ශිෆ්ට් එකක වැඩ කරපු දවසක තමා මේක උනේ.. මම ඉතින් පොඩ්ඩක් ඔය හැම කෙනා ලගටම ගිහින් පොඩ්ඩක් ඇවිදලා කරලා බලනවා පැයකට හමාරකට සැරයක්...

එදා මම කැන්ටින් එකට ගියා පොඩ්ඩක් කලා එන්න.. එතකොට මම දැක්කා මගේ ශිෆ්ට් එකේ වැඩ කරන කොල්ලෙක් (මට ඒ වෙලාවේ හරියටම ශුවර් එකකුත් තිබුනේ නැ මොකද ඉතින් තාම අලුත්නේ) කැන්ටිමේ පැත්තක කෙල්ලෙක්ගේ අතත් අල්ලගෙන ප්‍රේම ජවනිකාවක්.. (බලන්න බැරි තත්වෙකින් නෙමේ හොදේ)

මම කොහොම හරි ඕක නොට් කරගෙන ඇවිත් බැලුවා හැමෝම ඉන්නවද කියලා.. මගේ සැකේ ගොඩාක් දුරට හරි ගිහින් වැඩ කර කර ඉදපු මැශින් එකක් වැඩ නවත්වලා..

මේ වෙලාවේ කාටවත් එහෙම වැඩ  නොකර ඉන්න පුලුවන් වෙලාවකුත් නෙමේ....

ටික වෙලාවකින් බලනකොට මිනිහා ආයේ ඇවිත් වැඩ...

මට මේක ප්‍රශ්නයක් උන නිසා මම කතාකලා මිනිහට..

දැන් ටිකකට කලින් කොහෙද උන්නේ

කොහෙවත් නෙමේ සර් වැඩ කර කර උන්නේ...

මම බලනකොට උන්නේ නැනේ කොහෙද ගියේ

ආනේ සර් මම පොඩ්ඩක් වොශ් රුම් ගියා.

කැන්ටින් එකේ බිත්තියක් ලගද මෙහේ ඒවා තියෙන්නේ
අනේ සර් දැක්කද මාව.... ඇත්තමට සර් ඒ මම යාලු වෙලා ඉන්න කෙනා අපි ලබන අවුරුද්දේ බදින්න කියලා හිතාන ඉන්නේ... එයා එක ශිෆ්ට් එකක මම එකක.. අපි දෙන්නට හම්බවෙන්න කියලා අමුතුවෙන් වෙලාවල් නැ මට නිවාඩු වෙලාවක එයාට වැඩ.. එයාට නිවාඩු වෙලාවට මට වැඩ...

කථා කරන්නවත් ලැබෙන්නේ වැඩ ඉවරවෙලා එයා යන වෙලවාට ඔය විනාඩි 15,20 විතරයි.. ඒකත් හැමෝම බස් වලට එනකන් විතරයි... ඒකයි සර් මම ගියේ...

ම්හ්...ආදරේ කරන්නත් ඕනා තමයි ඒත් මේ වැඩ කරන වෙලාව ඒ වෙලාවේ ඕවා ගාගෙන බැ..

මට හැබැයි පුලුවන් මෙහෙම දෙයක් කරන්න... මම හැමදාම ඔය විනාඩි 15 ගිහින් එන්න දෙන්න පුලුවන් හැබැයි වෙනදට ගහන කැලි 100 වෙනුවට මට 125ක් ඕනා...
පුලුවන්ද??

පුලුවන් සර්.. අනිවාර්යෙන්ම

ඔය දවසෙන් පස්සේ හැමදාමත් ඔය කියන වෙලාවට මිනිහා මගේ දිහා බලල යන්නද අහනවා... මමත් ඔලුව වනලා හා කියනවා.. හැබැයි ඉතින් ගිහින් ආවට පස්සේ මිනිහා කඩියා වගේ වැඩ..

ඇත්තටම මම එදා සැරෙන් යන්න එපා කිවානම්  මිනිහා හරියට වැඩක් කරන්නෙත් නැ.. ඒකෙන් මට ඇති ලාභෙකුත් නැ මිනිහට ඇති වැඩකුත් නැ.. ඒ හින්දා ඔයාලත් හිතලා බලන්න වැඩක් කරගන්න ඕන උනහම අපි හැමවෙලේම දරුනු වෙලා වැඩේ හරි යන්නෙත් නැ..එහෙමයි කියලා ඔයාලා කාවවත් පාලනය කරන ජොබ් එකක් කරනවානම් ඕනාවට වඩා හැමෝටම බුරුලක් දෙන එකත් හොද නැ.. හිතලා බලන්න තැනට ගැලපෙන හොදම දේ කරන්න

තවත් මේ වගේ එතන උනු කථා නම් තියනවා ඔයාලා කැමති වෙවිද අහන්න...

එතකොට මිස් බැදලද???

සමහර විට මේක වෙන්න ඇති මගේ බ්ලොග් එකේ ලියවෙන පුන්චිම කථාව... යාලුවෝ දෙන්නෙක් ඉන්නවා (මේ ඔයයි මමයි එහෙම නෙමේ) එක යාලුවෙකුට ගොඩාක් යාලුවෝ ඉන්නවා.. යන යන තැනක කථා කරන හැමෝ එක්කම ගොඩාක් හොද හිතවතුන් වෙනවා ඒ කියන්නේ හොද ‍ෆිට් එකේ සෙට් වෙනවා... ඒ යාලුවා විතරක් යාලුවෙක් විදිහට ඉදපු එක යාලුවෙක්ට මේක ගොඩාක් ලොකු ප්‍රශ්නයක්... මොකද යන යන තැන කවුරුවත් මිනිහා ගැන ගනන් ගන්නේවත් නැ.. ඔහේ කියවනවා විතරයි කවුරුවත් කැමති නැ මිනිහාව යාලුවෙක් කරගන්න....

දවසක් මේ යාලුවා අර ගොඩාක් යාලුවෝ ඉන්න යාලුවා ලගට ඇවිත් අහනවා කොහොමද ඔය දකින දකින කෙනාව ඔයාගේ යාලුවෙක් කරගන්නේ.. මට කොයි තරම් උත්සහ කලත් එක කරන්න බැනේ...

මෙහෙමයි මම ඉතින් ඔය හැම කෙනෙක් එක්කම හොදට කථා කරනවා... ඉතින් ඒ හින්දා ගොඩාක් අය මාත් එක්ක යාලු වෙනවා...

ඉතින් මොනවද ඔයා අහන්නේ....

මුකුත් අමුතුවෙන් විස්තරයක් නැ ඉතින් මේ දවස්වල මොකද කරන්නේ. කසාද එහෙම බැදලද. මොනවද කරන ජොබ් එක , ලමයි ඉන්නවද ඔවා තමා ඉතින්...

එකත් එහෙමද කියලා මිනිහා පහුවෙනිදම කට්ටිය එකතු වෙන තැනකට ගියා.. එක තැනක තනියම ඉන්න ලස්සන නොනා කෙනෙක් ලගට ගිහින් මෙහෙම අහනවලු

කොහොමද මිස්... මිස් බැදලද??

අකමැත්තෙන් වගේ කෙල්ල නැ කිවලු..

ඊට පස්සේ ආයේ මිනිහා අහනවලු මිස්ට එතකොට ලමයි ඉන්නවද කියලා..

(තේරෙනවානේ බැදලා නැ කිව කෙල්ලෙකුගෙන් ලමයි ඉන්නවාද කියලා අහපුවහම කොහොමද ප්‍රතිචාරේ කියලා)

ආයෙත් ඉතින් එක වැරදි කියලා අර යාලුවාගෙන් තේරුම් අරගෙන පස්සේ දවසකත් ඔහොම යනවලු.

පලවෙනි දවසේ බැදලාද කියලා අහලානේ ගුටි නොකා ගුටි කැවේ කියලා හිතලා මෙහෙම අහනවලු

මිස්ට ලමයි ඉන්නවද?? ඔව් කියපු නිසා පස්සේ මිනිහා අහනවලු එතකොට මිස් බැදලද කියලා....

තේරෙනවානේ ඉතින් බැදපු කෙනෙක්ගෙන් අහපුවහම ලමයි ඉන්නවද කියලා අහලා පස්සේ බැදලද කියලා අහපුවමත් ඉතින් ගුටි නොහම්බ වෙයිද??

ඉතින් යාලුවනේ කතා කරනකොට පරිස්සමින්.....

කථාව පුන්චි නිසා මම පොඩි ගානකුත් දිලාම මාරු වෙන්නම්කෝ... මේක පොඩි ඉරි කැල්ලකින් විසදලා දෙන්නකෝ.. (පාවිච්චි කරන්න පුලුවන් පොඩි ඉරි කැල්ලක් විතරමයි)

5 + 5 + 5 = 550

ප.ලි : තව පොඩි ගානකුත්  දාන්නම්කෝ.. මේකට උනන්දුව තියන නිසාම... 8 ඉලක්කම් 8කින් එකතු කරපුවාහම 1000 හැදෙන්න කොහොම ලිවොත් හැදෙයිද??

බලාපොරොත්තුවෙන් තවත් සුන්දර කථාවක්... ඉක්මනින්ම

අති විශිෂ්ඨයි.. නායකත්ව පුහුණුව

දවස් 2ක තුනක් ගෙවුනත් තරුණ නායකත්ව පුහුනුවට සහභාගි වෙලා ඇවිත් ඒ ගැන පොස්ට් එකක් දාන්නවත් නිදහසක් තිබුනේ නැ නොවැ.. ඔන්න අදනම් මම ලැස්ති වෙන්නේ ඒ ගැන කියන්නයි...

ඔන්න හැමදේකටම කලින් බලල ඉන්නකෝ අපේ පුහුනුවට සහභාගි උනු සෙට් එක ඔන්න පුලුවන් නේද කොහේද මම ඉන්නේ කියලා කියන්න

දිනය 2011 - 10 -22 ,23

ස්ථානය : බතලගොඩ පර්යේෂණ හා පුහුණු මධය්ස්ථානය.. ඉබ්බාගමුව

සංවිධානය : ලංකා බැංකු සේවක සංගමය

තරුණ නායකත්ව පුහුනු වැඩ සටහනක් ලෙස සංවිධානය කරලා තිබුනු මේ වැඩ සටහන වචනේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම ගොඩාක් හොද වැඩ සටහනක් කියලා නිරායාසයෙන්ම නම් කරන්න පුලුවන්..

වැඩ සටහනේ අන්තර්ගතයේ මට හිත ගිය මම දැනගත්තා කියලා හිතෙන හැම දේම මේ පොස්ට් එකට කැටි කරන්න නම් බැරි වෙයි ඒ තරමට ගොඩාක් දේවල් මම මේ වැඩසටහන හරහා ඉගන ගත්තා කිව්වොත් මම නිවැ‍රැදියි..

මුල ඉදන්ම යමුකෝ : (ආහ්.. කිව යුතු කතා ටිකක් මඩ ටිකක් පොස්ට් එකේ අන්තිමට)

නායකත්වය එහෙමත් නැත්නම් LEASERSHIP කියන්නේ



L - Long Term Vision
E - Expertise
A - Attractive
D - Determination
E - Effective Communication
R - Risk Takers
S - Self Confidence
H - Helicopter View
I - Inspiring
P - Pursuit of Excellence

ඒක කියවනකොටම තේරෙනවානේ කොයි තරම් බැ‍රැරුම් දෙයක් ගැනද අද මම මේ කියන්න යන්නේ කියලා

ඇත්තටම නායකයා කියන්නේ කවුද... ඕනැම මොහොතක ඕනැම අවස්ථාවකදි කන්ඩායමක් හසුරුවා ගැනිමේ හැකියාව පවතින නිව‍රැදි දේ කරන පුද්ගලයෙක් නායකයෙක් කියලා හදුන්වන්න පුලුවන්

මෙතන ඉදන් මම කියන්නේ මේ වැඩ සටහනෙන් මම ඉගන ගත්තු.. මට වටිනා කියන පාඩම් ටිකක් ගැන..

හිතකර මානව සම්බන්ධතා ගොඩ නගා ගැනිමට උපදෙස්...

1 . මිනිසුන් සමග කථා කරන්න - ඔවුනට වචනයෙන් ආචාර කරන්න

2. මිනිසුන් සමග සිනාසෙන්න - ‍රැවිම් ගෙරවිම් සදහා මාංශ පේශි 72ක් වැය වන අතර සිනා සිමට වැය වන්නේ 14ක් පමනි

3. මිනිසුන්ට ඔවුන්ගේ නමින්ම අමතන්න - ඕනම කෙනෙකුට තමන්ගේ නම ඉමිහිරි සංගිතයක් බදුය.

4.මිත්‍රශිලි සහ උපකාරි වන්න - ඔබට මිතුරන් අවශයනම් අනෙකුන්ට ඔබ මිතුරකු වන්න

5.ප්‍රශංසා කලයුතු හැමවිටම ප්‍රශංසා කරන්න - විවේචන කිරිමේදි ප්‍රවේශම් වන්න

6. අනුන්ගේ හැගිම් ගැන සිතන්න - සැම අවුලකටම පැති 3කි
        1. ඔබේ මතය
        2. අන් අයගේ මතය
        3. හරි මතය

7. අනුන්ට සේවය කිරිමට උත්සුක වන්න - ජිවිතයේ වඩා වැදගත් වන්නේ අප අපටම කරගන්නා දෙය නොව අප අනුන් වෙනුවෙන් කරනා සේවයන්ය


කියවනකොට ගොඩාක් මහන්සි දැනෙනවානම් බලන්න්කෝ මේ පින්තුර දිහා අපිට නවාතැන් ලැබුනු බතලගොඩ පුහුනු කිරිමේ ආයතනයේ අසිරිය

වෙලාව ඉතිරි කරගැනිමේ හොදම විධි

1. දිනපතා වැඩ කාල සටහනකට කරන්න - යොදා ගන්නා වැඩ නිතරම වෙනස්කම් වලට ලක්වුවාට කම් නැත දළ සටහනකින් වුවද කාර්යක්ශම දවසක් ගත කල හැක..

2. ඔරලෝසුවේ එලාමය වෙලාවට කලින් තබන්න - යමක් ගැන අවදිකිරිමක් කල් ඇතිව සිදු කිරිම වඩා වාසිදායකය

3. රුපවාහිනි / විඩියෝ කාලය කපා දමන්න - නොදැනුවත්වම කාලය කා දමන දේ වලින් ඉවත් විම වඩා හොදය

4. නිකරුනේ කථාබහට නොයන්න - කථාබහක් සිදුකල යුත්තේ නිසි තැන නිසි පිලිවලටය

5. ආහාර වෙලාවත් ප්‍රයෝජනයට ගන්න - ඉතිරිවන හැම මොහොතකම වැඩක යෙදෙන්න

6. දුරකථන ඇමතුම් කළමනාකරනය කරන්න - අනවශය ලෙස කාලය කා දමන අවස්ථා මග හරින්න

7. අමාරුම දේ මුලිනුත් ලේසිම දේ පසුවත් කරන්න - එවිට අමාරුම දේ වෙනුවෙන් වැඩි කාලයක් යෙදවිය හැකිය

8. දවල් සිහින වලින් මිදෙන්න - මනස එක අරමුනක පැවතිම වඩා වැදගත්වේ...

9. නින්ද , ආහාර ප්‍රමාණාවත්ව ලබා ගන්න - තම ශරිරය හිතකරව පවත්වාගෙන යාම වඩා වැදගත් වේ..

10. කරන වැඩ බෙදාගන්න - තනිව කල නොහැකි වැඩ බෙදාගෙන සිදු කිරිමෙන් වැයවන කාලය අඩුවේ..

11. අරමුණ නිශ්චිතව හදුනාගෙන එයට යොමු වන්න - වැඩේ අවුල් විම පමනක් නොව කාල නාස්තියද අවම කරගත් හැක

තව ගොඩාක් දේවල් කියන්න තිබුනත් පොස්ට් එක ගොඩාක් දිග වැඩි වෙන නිසා නිසා ඒ කතා අතරේ අහපු තවත් කථා කිපයකින් කථාව නතර කරන්නම්.. (තව කථා ගොඩකට එතනින් කරුනු එකතු උන නිසා ඒවා ඉස්සරහට)

මේවා නම් ඔයාලා අහලත් ඇති...

හරියට අවශථාවයන් තේරුම් ගැනිම ගැන මේ කථාව දවසක ඔයාටත් වැදගත් වේවි..
එක පවුලක අක්කා කෙනෙකුයි නංගි කෙනෙකුයි ඉන්නවා..
දවසක් මේ දෙන්නම දොඩම් ගෙඩියක් දෙන්නටම ඕනා කියලා කියනවා හෙට පාසලේ වැඩකට.. මේ අක්කාගෙයි නංගිගෙයි දෙමාපියන්ට ඒ වෙලාවේ දෙන්න තියෙන්නේ එකම එක දොඩම් ගෙඩියක් විතරයි.. දරුවෝ දෙන්නටම ඕන නිසා දෙන්නටම මේක කැලි දෙකකට කපලා දෙනවා...

පසුදා දෙන්නම දොස් පවරන්න පටන් ගන්නවා.. ලොකු දුව කියනවා මට දොඩම් ගෙඩියකම පොතු ඕන කරලා තිබුනේ ඒත් ඉතින් මගේ ලග තිබුනේ භාගයක විතරනේ ඉතින් මම අද බැනුම් ඇහුවා කියලා.. ඒ අතරේ පොඩි දුව කියනවා මමත් අද බැනුම් ඇහුවා  මටත් අද දොඩාම් ගෙඩියකම යුශ ඕනා වෙලා තිබුනත් මම ලග භාගයක් විතරක් තිබුන නිසා මටත් හරියට කරගන්න බැරි උනා කියලා./.

හිතලා බලන්න්කෝ මොකක්ද හරියටම උවමනාව කියලා අහලා තිබුනනාම් ලොකු දුවට පොතු ටික දිලා පොඩි දුවට යුශ ටික දෙන්න තිබුනා... නේද???


ගොඩාක් දිග වෙන නිසා ඉතිරි කතා පොස්ට් වලින්.....

මේ වැඩසටහන කරා මාව සම්බන්ද කරගත්තු මේ වැඩ සටහන මෙහෙයවපු හැමෝටම ගොඩාක් තුති...

ගොඩාක් වැදගත් වගේම මනසට සුවයක් ගෙනෙන එලිමහන් අවස්ථාවන් කිහිපයකිනුත් සැරසිලා තිබුන මේ අවස්ථාව සදා මතකයේ ‍රැදේවි...

ප.ලි : ආතල් කතා ගැන කියන්න බැරි උනානේ...

අපි මේකට යනකොටම ඉතින් ගියේ අපේ මෙහේ යුනියන් ලිඩර් රසික අය්යා එක්කනේ.. අපිත් එක්ක ගිය කෙල්ලෝ ටික දැකලා රසික අය්යාලාගේ ගෙදරින් අහනවා.. ඇයි ලමයිනේ ඔයාලට මොලයක් නැද්ද මේ වගේඅයත් එක්ක මේ වගේ ගමනක් යන්න කියලා රසික අය්යාව පෙන්නලා...

වැඩේ ගොඩාක් හොදටම කෙරුනලු.. එත් ඉතින් ලෙක්චර්ස්ලාට වතුර එක පලවෙනි ලෙක් එකේම තියන්න බැරි වෙලා ඒ ගැන ඔන්න කවුරුවත් ලෙක්චර්ස්ලා ආයේ ශානක අය්යාගෙන් ඇහුවෙ නැලු..

අහ්හ්... තව ගොඩාක් දේවල් නම් උනා ඒවා ඕනේ නැනේ නේද

දේවාත් නායකත්ව පුහුණුවක..& බ්ලොග් ලියන ගොඩාක් අයට වැදගත් දෙයක්

මෙච්චර කල් රස්සාවක් කරනවා කිය කියා උන්නු දේව් කැම්පස් යන්නද හදන්නේ කියලා ඔයාලා බලයි.. අනේ ඉතින් දැන් කැම් යන්න තරම් හොද වයසක නෙමේද මන්දා මම නම් ඉන්නේ... නැ නැ මේ කැම්පස් යන නංගිලා මල්ලිලාට එස්. බි ඇමති තුමා දුන්නු නායකත්ව පුහුනුවක් නම් නෙමේ.. ඒක දවස් 21ක්ද කොහෙද තිබුනනේ... ඔන්න ඉතින් මේක නම් මේ සෙනසුරාදා (ඔව් ඔව් අදයි හෙටයි තමා) දවස් දෙකක නායකත්ව පුහුනු වැඩ සටහනක් අද පටන් ගන්නවා...  මේක සංවිධානය කරන්නේ ඉතින් ලංකා බැංකු සේවක සංගමය තමා..

කලින් නායකත්ව පුහුනුවකට ගිය නංගිලා මල්ලිලා වගේ අපිට නම් ලිස්ට් එකක් දුන්නේ නැනේ.. ඒ හින්දා මොනවගේ දේවල් තියනවද කියලා නම් මම දන්නේ නැ.. කොහොම උනත් දවස් 2ක් විතර ආයෙත් මට බ්ලොග් අවකාශයෙන් ඇත් වෙන්න වෙනවා කියලා නම් හිතෙන කොට දුකයි.. කියවන්න බ්ලොග් ගොඩාක් තියනවා..

මේ පොස්ට් එක පුන්චි උනත් මෙහෙම එකක් දාන්නේ කෙනෙක් මාව බ්ලොග් අවකාශයෙන් අතුගාලා දානවා කියලා තර්ජ්නය කරපු නිසා (මම පොස්ට් එකක නොදැම්මොත් මිනිහා හිතයිනේ අෆ්ෆා මම අතු ගැවිලා කියලා හිකිස්)

කල්හාර සහෝ මම ගැනත් ලොකු වර්ණනාවකින් එක්කම කමෙන්ට් කරපු අයත් ඒ අගය කිරිමත් එක්කම අලුතෙන් බ්ලොග් ලියන අයටත් ගොඩාක් වටින විදිහේ පොස්ට් 2ක් ලියලා තිබුනා ඒවා ගිහින් බලන්න.. හැබැයි ඒවා බලනකොට නම් අතුගාලා දාන ඒක ලේසි නැතිවෙයි කියලාත් හිතෙනවා

එලොව ගිහිං මෙලොව ආවෙමි....


එලොව ගිහිං මෙලොව ආවෙමි.. එලොව ගියත් හිතේ බයක් නැතුව මෙලොව එන්න මෙන්න ක්‍රමේ

බ්ලොග් ලියන අය්යලා අක්කලා නංගිලා මල්ලිලා ඔක්කොටම මේක වැදගත් වේවි..

මේ ගැන කාලෙකට කලින් මම ලියපු ලිපියකුත් මෙතනින් බලාගන්න පුලුවන්

රෙස්ලින් කියන්නේ ක්‍රිඩාවක්ද

ටික දවසකින් පොස්ට් එකක් දානවා තියා බ්ලොග් එක පැත්තේවත් එන්න බැරි උනානේ මොබයිල් එකෙන් කමෙන්ට් ටික පබ්ලිශ් කලා මිසක් ඒවට රිප්ලයි දාගන්න තරම් වත් විවේකයක් තිබුනේ නැ..

ඔය ගොල්ලෝ නෙට් බදාගෙන ඉන්නවා මිසක් ඉතින් පත්තර කියවන්නේ නැනේ ඔන්න ඒ නිසා මම වෙලාවක් නැතුව හිර උනේ ඇයි කියලා දන්නේ නැ..

ඔන්න එක රහසක් (පයිවට් ඇන්  කොන්‍ෆිඩන්සල් කියලාලු ඒවට කියන්නේ) ගනන් ගන්න එපා ඉතින් පොඩ්ඩක් බැන්ක් එකේ වැඩ වගයකට හිර උනා...

අදත් පොස්ට් එකක් දාන්න හිතක් නම් තිබුනේ නැ.. ඒත් දැන් ටිකකට කලින් කන්න කියලා ගිහින් නිකමට ටිවි එක දැම්මා මැච් එකේ රිපිට් වත් යනවද බලන්න...
දැන් ඔක්කෝම ස්පොට් යන්නේ සි එස් එන් එකේලුනේ.... දානකොටම මරා ගැනිල්ලක්... එකෙක් එකෙකුගේ බෙල්ලත් හිරකරගෙන මරා ගන්නවා... මේක රෙස්ලින් ගේම් එකක්මද මං දන්නේ නම් නැ එත් බොක්සින් නම් නේමේ... ක්‍රිඩාවක් කරන්නේ ඉතින් තමන්ගේ ශරිරය යහපත්ව පවත්වගන්න තෘප්තියක් වින්දනයක් ලබා ගන්න කියලා මම අහලා තියෙන්නේ.... එත් ඇත්තටම මට තෙරෙන්නේ නැ මම දන්නේ නැ ඔය කියන ඒ ක්‍රිඩාවෙන් එහෙම එකක් ලැබෙනවද කියලා නම්...

ඇයි ඉතින් පටන් ගත්තු වෙලේ ඉදන් අනිත් කෙනාව මරන්නම වගේනේ ලැස්ති වෙන්නේ... මම දැකලා තියනවා සමහර තරග වලදි කොච්චර ටෆ් ගේම් එක සෙල්ලම් කරනවද කියනවානම් ප්‍රතිවාදියා එක්ක ගේම් එක හොදට සෙල්ලම් කරලා ගේම් එක දිනාගන්නවා වගේම තරග තිරකයාටත් හොදටම නෙලන වෙලාවල්...
ඒ වගේම ඉතින් අර පැරදෙන තරග කාරයා එක්ක ඇවිත් තිබුනත් වෙන්ට බිරිය හරි උනු බිරිද හරි අනේ අවාසනාවන් කන්න පුලුවන් බඩ පිරෙන්න
අතපය විතරක් නෙමේ යකඩ පු‍ටු පොලු පාරවල් උනත් මදි නොකියන්න මේවගෙන් ලැබෙනවානේ...

ඇත්තටම මේවා ගොඩාක් සල්ලි උඩ දුවන සෙල්ලම්...ගොඩාක් අය ඔට්‍ටු අල්ලන්න ඒ වගේම මේ සෙල්ලම කරන අයටත් ගොඩාක් ලොකු ආදායමක් හොයාගන්න පුලුවන් ගුටි කාලා, එහෙමත් නැත්නම් කාටවත් නෙලලා...

ඇත්තටම මගේ හිතට දැනේන විදිහට නම් මේ සෙල්ලම ඒ තරම් හොද සෙල්ලමක් නෙමේ මිනි මරුමක් උනත් වෙන්න පුලුවන්නේ... සල්ලි වෙනුවෙන් කියලා එහෙම දේව ල් කරන ඒක කොයි තරම් සාධාරණද කියන එක ප්‍රශ්නයක්

ඒ වගේම කාටවත් ගහන මරන හැටි බල බලා ඉදලා අපිට හිනාවෙන්න පුලුවන්ද ඒකෙන් වින්දනයක් ගන්න පුලුවන්ද??

මේ තරග තියෙන්නේ ලංකාවෙන් ගොඩාක් දුරක ඒත් තරගයක් පැවත්තුනු ගමන් විඩියෝ සෙන්ටර් වල ඕක බලන්න කොයි තරම් පිරිසක් ඉන්නවාද ඔය සිඩි එක අරගෙන යන්න.. ජොන් සිනලා බැටිස්ටලා ගැන ඒදවස් (මම අර ස්කොලේ ගියේ ) යාලුවෝ හරි ආසාවෙන් කථාකරනවා ඒ විදිහට ඇග හදාගන්න ඒ අය වගේ ගහගන්න පුදුම උනක් ඒ අයට තියෙන්නේ..  ඒත් ඇත්තට්ම කාටවත් සල්ලි හොයලා දෙන මාරක අවදානමක් තියෙන කාගෙවත් ලේ හොල්ලන මේ තරග ගැන මට නම් ඇත්තම කියන්න දෙයක් නැ... මේවාගේ තරග නිති ගැන මම නම් දන්නේ නැ..

කාලයක් මේ නම තියන අය බ්ලොග් ලියන අයටත් කරදරයක් වෙලා තිබුනනේ,, දැන් ඒ අය හොද වෙලා වගේ හිතෙනවා.. එහෙම තමයි වෙන්න ඕනේ තමන්ගේ වැරදි තේරුම් ගන්න ඕනා එක වැරද්දක් වැරද්දක් කියලා දැන දැනම ආයේ අයේ කරන එක මෝඩ කමක් කියලා තේරුම් ගන්න තරම් මොලයකුත් ඕනනේ

නිකමට හිතුන නිසා ලිවා ඇත්තටම රෙස්ලින් කියන්නේ ක්‍රිඩාවක්ද එහෙමත් නැත්නම් ........******* වෙන මොකක්හරි එකක්ද??

බ්ලොග් එක නිසා තවත් සතුටක්.... දුකක් කියලා එකක් නැතුවමත් නෙමේ..

බ්ලොග් කියන දේ මගේ ජීවිතේ 100%ක්ම නොවුනත් 50%ක්වත් ඇති හරියටම ගනන් මැනලා කියන්න නම් මම දන්නේ නැ.. ඊයේ පෙරේදා ගුගල් මාමලා බස් එකට මොනවද කරන්න යනවා කියලා එක එක අයගෙන් අහන්න ලැබුනා... ඒ වෙලේ ඉදන් මම බයෙන් ඉන්නේ බ්ලොගර් එකටත් ඔහොම මොකක් හරි කේස් එකක් එවිද කියලා.....

අනේ මන්දා ඒක නම් කවදා හරි එහෙම දෙයක් උනොත් ඒ වෙනුවෙන් කරන්න පුලුවන් දෙයක් තියනවානම් ඔයාලත් කියන්නකෝ මට...

බ්ලොග් නිසා මට ගොඩාක් හොද යාලුවෝ ටිකක් හම්බ වෙලා තියනවා.. පුද්ගලික ජිවිතේ පවා මගේ ලග ඉන්න... ඔන්න ඉතින් අද කියන්න යන්නේත් මට බ්ලොග් නිසා සතුට දැනුන දෙයක් ගැන...

මගේ මේ බ්ලොග් එක පටන් අරන් මේ ගෙවන්නේ 7 වෙනි මාසේ ඒ කියන්නේ මේ අවුරුද්දේ අප්‍රියල් 30 වෙනිදා කාලෙකට පස්සේ බ්ලොග් ලියන්න ආයෙමත් පටන් ගත්තා...  පොස්ට් එකසිය දහ අටක් මේ වෙනකොට දාල තියනවා වගේම කලින් මගේ පොස්ට් එකේදි මේ බ්ලොග් ‍ෆිල්ඩ් එකේ ගොඩාක් අයට ලොකු දෙයක් නොවුනත් සමහර අයගේ දේවල් එක්ක බලනකොට බොහොම පොඩි ඒත් මට ගොඩාක් සතුට දැනෙන දෙයක් උනා.. ඒ කියන්නේ මගේ බ්ලොග් එකේ ෆලෝ කරන අය 200 සිමාව පහු කලා... ඇත්තටම ඒක පොස්ට් එකක් දාලා සමරන්න තරම් දෙයක් නෙමේ කියලා ඔයාලට හිතෙයි.. එත් ඇත්තටම මට එක මාරම වටිනවා... තව දෙයක් ගොඩාක් ඉක්මනට මගේ හිට්ස් 150000ක කඩයිම පහුවෙයි කියලා හිතෙනවා අද තව සතියකින් විතර ඔන්න ඒකත් මම මේකෙන්ම සමරනවා...

මේ ටික කැමති නම් නොකියවා ඉන්න මට මේක වදයක් නිසා විතරයි කියලා හිත නිදහස් කරගන්න විතරයි දාන්නේ ..
බ්ලොග් එක මගේ ජිවිතේ උනත් එක කෙනෙක් නිසා (නම කියන්න ඕනේ නැ බ්ලොග් කරන ගොඩාක් දෙනෙක් දන්නවා මැන් ගැන) මම හිතුවා දැන් වත් හොද වෙලා ඇති කියලා... ඒත් මැන් එයගේම ගුගල් එකවුන්ට් එකෙන් මම හිතන්නේ වැරදිලා කුනුහරප කමෙන්ට් කරලා තිබුනා.. මට කියන ඕන දෙයක් ඉවසනවා මම මැන්ට තියන ලෙඩේ ගැන හොදටම දන්න නිසා.. ඒත් ඇත්තමම මට දරා ගන්න බැරි මිනිහාට ජාතක කරපු අම්මෙක් තාත්තෙක් නැතුව වගේ  ඒ අයට කියන කථා ගැනයි... ඒත් මම හිතනවා මිනිහා කියන්නේ මිනිහාගේ අම්මා තාත්තා ගැන කියලා..විදීන උනු අත්දැකිම් වෙන්න ඇතිනේ..

මේ කියපු දේ ගැන මුකුත් නොකිවට කමක් නැ ඔයලා.. එහෙම මුකුත් නොකිවා කියලා හිතාගන්නකෝ... ඔන්න ඉතින් කට්ටියම එන්නකෝ මගේ අද මේ ෆලෝ 200  ඉක්මවලා හිට්ස් එක්ලක්ශ පනස්දාහ ලංකරපු සන්තොසේට ගන්න පාටි එකට....

හ්ම්... ගෙන්න දෙයක් හිත් හිතා ඉන්න එපා.. මුකුත් ඕනේ නැ ඇවිත් බලලා යන්නකෝ....

ආහ්.... හැමෝටම ගොඩාක් ස්තුතියි මගේ යාලුවනේ දිගටම මාත් එක්ක උන්නට... ඒ වගේම හැමදාමත් මගෙත් එක්ක ඉන්න යාලුවනේ..

ආදරේ ගැන සුභවාදිව කථා කරපු දේවාගෙන් ආදරේ තවත් පැත්තක් (රියල් කතාවකින්) about 3 lax

මගේ බ්ලොග් එකේ ලියවුනේ ආදරේ ගැන සුන්දර කථා විතරමයි... ඒ වගේ අවසානය කොහොම වෙතත් හිතින් හරි සතු‍ටු වෙන්න පුලුවන් වෙන කථා විතරමයි ලියවුනේ... ඒත් ආදරේ කියන්නේ ඒකම විතරද හැමදාම හැමෝටම සතුට විතරද කවදාවත් කවුරුවත් දුක් විදින්නේ නැද්ද ආදරේ වෙනුවෙන්... මේ කතාව එහෙම දෙයක් ගැන... විශ්වාස කරන්න මේක ඇත්තම කථාවක්...

ගොඩාක් අය මේක මගේ එකවුන්ට් එකට දාන නිසාම මම මේක මගේ එකවුන්ට් එකට දාගෙනම ලියන්නම්....

ආදරේ කියන දේ මුලින්ම අකුරු කලේ මේ සිදුවිම නිසා... ජිවිතේට ආදරේ කියන දේ එපා කලේත් මේ නිසා....

දවස මිට අවුරුදු 4කට විතර කලින්...

පාසල් ඉගනුම අවසන් කරන්න එහෙමාත් නැත්නම් උසස් පෙල ලියන්න තව අවුරුද්දක් විතර.. දේව් ආදරේ කරලා තිබුනේ නැ කාටවත්.. අවුරුද්දකට පස්සෙනේ අනිත් බැච් එක එන්නේ.. (නැවක් එනකන් ගොඩාක් අය බලන් ඉන්නවනේ)

හැබැයි දේව් එහෙමම නම් නැ.. මොකද ගොඩාක් අමරුවෙන් ඉගන ගත්තු දේව්ට ඕනා උනේ කොහොමහරි ජිවිතේ ගොඩ දාගන්න කැම්පස් යන්න... ඒත් ඔය අලුත් බැච් එකේ කෙල්ලෙක් නම අපි නම මාලි කියමුකෝ...

දේව් ගොඩාක් අහින්සකයි මාලි අහිංසකයි කියලා නොදැනුනත් ගොඩක් හොද කෙනෙක් වගේ බලන ඕන කෙනෙක්ට පෙනවා.. දේව් ඔය අහින්සක නොවුන ඒත් හොදයි කියලා පෙන කෙල්ලට ‍රැව‍ටුනා කියලා කියමුකෝ...

ආදරේ කියන දේ අයන්න කියවපු තැන නිසා දේව් ගොඩාක් ආදරේ කලා.. ගොඩාක්.. ජිවිතේ හැමදේකටම වඩා... කවදාවත් දුකක් දෙන්න හිතුවේ නැ, උත්සහ කලෙත් නැ... සමහර වෙලාවට ගොඩාක් දේවල් කැප කලා... මේ ආදරේ වෙනුවෙන්..

සත් ගනන් ගෙවෙනකොට මේක දැනගත්තු දේව්ගේ ගුරුවරු නොසැහෙන්න අවවාද කලා..එත් කොහෙද ඒවා පිලිගන්නේ ආදරේ අන්දයිලුනේ...

කොහොම උනත් මේ ආදර කථාව ඔහොම ටික කාලයක් ගෙවිලා ගියා කියමුකෝ... කොහොමහරි ගුරුවරු කිවාඅ වගේම දේව් විභාග ප්‍රතිපලත් එක්ක හොදටම අනථ වෙලා හිටියත් කවදාවත් මාලිට වෑරද්දක් වෙන්න තිබ්බේ නැ ඉඩක්..

දැන් ඇත්තමටම මේ මොනතරම් කැපවිම් කලත් ලොකු ආදරයක් මාලිගෙන් ලැබිලා නැ නේද ඒ කලැත් කියලා අදටත් හිතෙනවා...

කොහොමෙන් කොහොම හරි මාලි ට ඕනා උනා තව ඉගන ගන්න ඒකට ලංකාවේ පිටට යන්න තමා එයා ප්ලැන් කලේ .. ආදරේ කරන කෙනට කියලා ගන්න ඕන තිරනයක් උනත් ඇත්තටම එහෙම දෙයක් එතන උනෙත් නැ මාලි කියන්නෙත් ගොඩක් ලොකු පොසත් පවුලක කෙල්ලෙක් නෙමේ... කොයි තරම් ආදරේ කලත් (සමහරවිට මොඩ නිසා) එහෙම නොකිය ගත්තු තිරනයටත් නයට හොයා ගත්තු රුපියල් ලක්ශ 3ක් දෙන්න තරම් දේවා ආදරණිය උනා...

ආදරේ වෙනුවෙන් එයාගේ අනාගතේ වෙනුවෙන් එයා ඊස්‍රයලට ගියත් ඒ වෙනුවෙන් හොයාගත්තු ලක්ෂ 3 ගැන නොහිතා ආදරේන් සුබ පතන්න්න දේවා එකතු උනා

මාසයක් දෙකක් ආදරෙන් කථාකරපු මාලිගේ පොන් එකෙන් මාස 2,3කට පස්සේ පිරිමි කෙනෙක් කතා කරන්න පටන් ගත්තා මලිගේ අයිතිකාරයා කියලා කියන....

මාසේකට 2කට කෙල්ලෙක් වෙනස් වුන විදිහ හිතාගන්න බැරිව දේව් හොදටම අවුල් උනා.. දරාගන්න බැරි විදිහට හොදටම වැ‍ටුනා.. කථා කරපු වෙලවට කථා කරන්නේ අදුනනෙ නැති රොන් නම්බර් එකකට කථා කරනවා වගේ...

අහස උසට බලාපොරොත්තු හිතේ තිබුනත් ජිවිතේ හැමදේම නැති උනහම මොනවා තවත් කථා කරන්නද???

ප.ලි : ආදරේ නැති උනත් නයට ගත්තු ඒ රු 300000 තාමත් දේව් ගෙවනවා..

ප.ප.ලි: ආදරේ කරන කෙනා තමන්ට ආදරේ නැ කියනවාටත් වඩා කාලයක් ලගින් ඉදපු කෙනා අදුනන්නේවත් නැති කෙනෙක් වගේ කතා කරනකොට ආදරේ කරපු කෙනා කියනකොට දරා ගන්න පුලුවන් කියල හිතනවද ඔයලා... ඇත්තටම බැ.. එත් මොකටද අපිට ආදරේ නොකරන කෙනෙක් වෙනුවෙන් අපි අපේ ජිව්තේ කැප කරන්නේ..

ප.ප.ප.ලි: ආදරේ කරන්න අපිට යක්කු වගේ අය හම්බවෙනා කොයි තරම් ආදරේ උනත් අපි ඒ අයගෙන් ඇත් වෙලා දේවතාවුන් හොයගෙන යන්න වෙනවා නැත්නම් කවදා හරි විදවන්න වෙනවා...

දේව් අද එහෙම දේව්තාවියකගේ ආදරේ විදිනවා.. මේ සිදුවිම උන කෙනා අදටත් පසු තැවෙනවා ඇති... .  
ආදරේ වෙනුවෙන් කැපවෙන්න දේව් එදා මොඩ උනා වගේ ඔයාලට ආදරේ නොකරන කෙනෙක් වෙනුවෙන් දශමයක්වත් කැප වෙන්න එපා...ආදරේ කරන කෙනා වෙනුවෙන් ජිවිතේ උනත් දෙන්න

සල්ලි කාර ආඩම්බර කෙල්ලක් II ,අවසානයේ ඔක්කෝම කනපිට

ගොඩාක් කල් ගන්නේ නැතුව කථාවේ ඉතුරු ටිකත් ඉක්මනට දාන්න හිතුවා... කථාවේ මුල් ටික කියවලා නැත්නම් මෙතනට ගිහින් කියවලා එන්නකෝ...

කොහොම හරි ගුඩ් මෝනින් නම් කිවානේ කෙල්ල... අනිත් එක මේක මහලොකු දෙයක් විදිහට නොදැනුනාට ඒ දවස් වල නම් මහ ලොකු දෙයක් තමා මොකද හිටපු රෙස්පෙක්ටබල් ලයිෆ් එකත් එක්ක එහෙම දෙයක් රසිකාගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්න බැ....

ටික දවසකට පස්සේ නිවාසාන්තර ක්‍රිඩා උත්සව කාලේ (ශා.... ලියන්න බැරි උන කථා ගොඩාක් මේ මිට් එක්ක බැදිලා තියනවා ඒවා ඉස්සරහට ලියවෙයි දවසක) පටන් ගත්ත නිසා ගොඩාක් අපේ වැඩේට වෙලාව වෙනදට වඩා තිබුනා...

මචං දේව් ඔන්න දවස් ටිකනම් මෙන්න දවස් ටික... අනේ කොල්ලෝ මට කොහොමහරි මේක ගොඩ දාගන්න උදව් කරපන්කෝ.. මේ උදේ වරුවට නිමලා මට ඕක විසි තිස් වතාවකට වඩා කිවා....

අනිවා බලපන්කෝ කොහෙද කියලා... රසිකා....

අනේ දේවා අද ක්‍රිකට් ඉතින් මාත් සෙල්ලම් කරනවා කොහොමහරි මගේ වැඩ ටික පෙන්නන්න ඕනා බන්

ඔය තියෙන්නේ අද හොදට පරිස්සමට බැට් කරපන් ගේමෙන් බාගයක් ගොඩ අද මෙතන උබ හිරෝ උනොත්..... මම ඉතින් අතිරේකනේ ඉන්න වෙන්නේ ක්ලාස් නිසා මට ප්‍රැක්ටිස් එන්න උනේ නැනේ..

උබ මගේ වැඩේ අද පොඩ්ඩක් බලපන් දේව් ...

අතරතුර//

දේව් අද සනා ඇබ්සන්ට් ටිම් එකට එකෙක් අඩුයි එනවා නේද සෙල්ලම් කරන්න..

මටමයි වෙන්නේ මොනවා කරන්නද බන් එහෙමනම් සෙල්ලම් කරමු.. නිමලා කිව නිසා මාත්ග් වැඩේට සෙට් උනා..

ගැමුනු කන්ඩායම දැන් අසිරු අවථාවක තව පන්දු 34ක් තුල කඩුලු 2ක් ‍රැක ගනිමින් ලකුනු 78ක් ‍රැස් කිරිමයි දැන් අභියෝගය යකඩ කටින් කැ ගහනවා..(මාත් ගැමුනු ටිම් තමා)

පිටියේ ‍රැදි සිටින්නේ නිමල් සමග අලුතෙන් පිටියට පැමිනි දේවායි.. පරික්ශාකාරි ඉනිමක් ක්‍රිඩා කරන නිමල් මේ වනවිට පන්දු 45කට මුහුන දෙමින් ලකුනු 18ක් ‍රැස් කරගෙන පිටියේ තම අන්තය ‍රැක ගැනිමට දැඩි සටනක..බලමු නව පිතිකරුගෙන් ඔහුට ලැබෙන සහයොගය ....

තිසර කණ්ඩායමේ වේග පන්දු යවන චානක දිව එනවා ඔව් අති දැකුම් කලු පහරක් පන්දුව ඉහලින්ම ඇදියනවා... කුමා දිව යනවා පන්දුව උඩ පන්දුවක් බවට පත් කරගැනිමේ අරමුනින් (ඔල්වරසන් නවති දැස් දල්වා බලා සිටි) දේව් ගේ පිත්තෙන් නික්මන පන්දුව ඔව් ඔව් මේ අවස්ථාවේ කුමා ‍රැක ගන්නවා.... අවාසනාවක මහත ඔහු පිටියෙන් එපිට... ගැමුනු කණ්ඩායම තරගයේ පලමු 6 පහර දේවාගේ පිත්තෙන්...

තවත් හතරේ පහරක් දේව් පිටිය වර්නවත් කරනා මොහොතක...
මේ අතරම නිමල්ගේ පිත්තෙන් 4 පාරවල් 2,3ක්ද එල්ල වු අතර
අවසන් පන්දු වාරයේ අවසන් පන්දු 3 තුල ලකුනු 9ක් ලබා ගැනිමේ අවස්ථාවක් දැන් ගැමුනු පිල වෙත///

තරගේ බර කරට ගෙන පිටිය මැද අනසක පතුරනා දේව් ට පුලුවන් වේයිද මේ ඉලක්කය සපුරා ගන්න... එනවුන්ස් කරපු සර් කියනකොට මෙච්චර වෙලා කුල් එකේ උන්නු මගේ හිතත් ගැහෙන්න පටන් ගත්තා.

ඔව් තවත් හතරේ පහරක් මේ සමගින් පන්දු 22ක් තුල ලකුනු 53ක් ‍රැස් කරගනිමින් නව පාසල් වාර්ථාවක්..

ඔව් ඉදිරියට පැන 6 පහරකින් ගැමුනු කන්ඩායම තරගය ජයග්‍රහනය කරනවා.... (කතාව තව දිග වැඩි වෙන හින්දා එදා කියපු දේවල් ඒ හැටි මතක නැති නිසා කැතට දැම්මා හොදේ)

නිමලාටත් මටත් මාර හැපි ඔය අතරේ අපි හවුස් එකට යන අතරෙත් නිමලගේ ඇස් රසිකාව හොයනවා මම බලාගෙන

නොසිතු මොහොතක රසිකා අපි ඉදිරියේ.. වාව් අය්යේ ඔය නියමෙට ප්ලේ කලා.. ඔයා නොවුන්නා නම් අපි අද පරාදයි.... කොන්ගැට්.... කියලා අතත් දික් කලා...
 අනේ රසිකා මම ප්ලේ කලාට සම්පුර්ණ ක්‍රෙඩිට් එක නිමලාට තමා... මට මාර සපොට් එකක් දුන්නේ නිමලා.. නිමලා නැත්නම් අපි පරාදයි... විශ් කරන්නකෝ එයාට... සම්පුර්න ලකුනු මගෙන් නිමලාට....

ඔන්නම් මගෙන් සුබ පැතුම්.. අතත් දික් කරන් රසිකා නිමලා ලග..

මු ගල් ගැහිලා වගේ බලාගෙන ඉන්නවා... පයින් පොඩි පාරක් රසිකාට නොපෙනෙන්න නොගැහුවා නම් ඇදගෙන නාන්න තමා වෙන්නේ

අනේ තැන්ක්ස් රසිකා නිමලා කථා කරපු පලවෙනි වචනයද කොහෙද මේ රසිකා එක්ක...

අය්යාලා එන්නකෝ අපි දොඩං හැදුවා අය්යලාත් ඇවිත් බොන්න ( අනේ මන්දා රසිකා ගොඩාක් වෙනස් වෙලා මම ගැන ගොඩාක් උනන්දුයි කියන එක මටත් නොදැනුනාම නම් නෙමේ)

යන්න්කෝ යන්කෝ බලන්න මේ කෙල්ලෝ ටිකට දොඩං ටිකක් වත් හදාගන්න පුලුවන්ද කියලා නැද්ද නිමල්...

වාව්... මම මේ තරම් රස දොඩං එකක් කවදාවත් බිලා නම් නැ මගේ ජිවිතේට ඇත්තමයි.... නිමලා නයෙක් අරිනවා මල් පුරෝලා....

මට නම් ඒ තරම් රසක් නොතිබුන නිසා මුකුත් නොකියා උන්නා...

මම හිතන්නේ අත් ගුනේ වෙන්න ඇති නේද දේව් රසිකාගේ....

රස නොවි කොහොමද රස නැත්නම් ඉතින් ගෘහ විදයා මිස්ව එලවන්න තමා වෙන්නේ.... මිස් තමා ඕක හැදුවේ.....

අනාථයි... ගියා ගාලු කෑවා මාලු... හැන්ගෙන්න පදුරක්වත් එල්ලෙන්න වැලක් වත් තිබුනේ නැත්තේ වෙලාවට....

කොහොමෙන් කොහොමහරි රසිකා අපිතෙක්ක කතා කරන්න පටන් ගත්තා මේ මිට් එක නිසා...
ඇත්තටම අපිත් පුදුම උනේ මේ ආඩම්බර කෙල්ල බැහැලා වැඩ කරනකොට...කිවනේ කලින් මම සල්ලි කාරයි කියලා මිස්ලා ඔක දන්න නිසා නිවාසේ භණ්ඩාගාරික කමට මේකිව දාලා.. අතින් හරි වියදම් කරයි කියලා හිතලා

තින්ත බකට්....

හැම නිවාසයකම මිට් එක අන්තිම දාට හවුස් එකක් හදනවානේ ගොඩාක් අය ගැමි ගෙදරක්.. බලකො‍ටුවක්.. නැවක් .. ඔය වගේ දේවල් තමා හදන්නේ.. මෙදා අපි හැදුවේ මොකක්ද කියලා ඒ හැටි ලොකු මතකයක් නැතත් ඒ වෙනුවෙන් අපි වගේම රසිකාත් ගොඩාක් මහන්සි වෙලා වැඩ කලා..

ඔය හදන නිවාසේ කනු වගයක් පාට කරන්න තිබුනා කලු තින්ත වලින් කොල්ලෝ ටික ඒවා කරනකොට රසිකාගේ සෙට් එකත් ඔතනට බැස්සා ඒ අයටත් කරන්න ඕනා කියලා...

තින්ත ගැවා නෙමේ හැවා.... පැත්තක ඉදන් බලාගෙන උන්නා අපිත්...
තින්ත බකට් එකට පින්සල දලා තින්ත වැඩි කමට එකපාරම රසිකා ගැසුවේ නැතේ පින්සල

චටාස්.........................#######@#$%@

පලාතම ඉවරයි නිමලා හොදටම තින්ත නාලා පැත්තක උන්නු මාත් එහෙමයි....

බලන්න රසිකා කරපු වැඩේ නිමලා ඉවරයිනේ.... දැන් ඉතින් ලිද ගාවට අරන් ගිහින් හොදවන එකයි තියෙන්නේ.....

අනේ සොරි අය්යේ.... දවසක කරන්න වෙන වැඩනේ කවදා කලහම මොකද ඉතින් එක්කගෙන යන්න ලිද ගාවට...  කියාගන්න ඕන දේ මටත් හොරෙන්ම එලියට පැන්නා.....
ටික වෙලාවක් බලාගෙන උන්නු එකපාරම අඩාගෙන කෙල්ල දිවේ නැතේ පන්තියට

අපිට මාරම අප්සෙට්... ඇයි දෙය්යනේ මොකක්ද මේ උනේ එක පාරටම....

මායි නිමලයි ගියා පාන්තියට....

කෙල්ල ඩෙස්ක් එකේ ඔලුව තියන් අඩනවා හොදටම...

කදුලු පිරිලා මුන රතු වෙලා...

ඇයි රසිකා ඇය් අඩන්නේ සිරා ලව් ටොක් එකකින් නිමලා කථා කරන විදිහට මටත් මොනවදෝ වෙගන ගියා මට හොදට මතකයි... එතනින් පස්සේ නිමලා කියපු දේවල් අමතක උනත්...

රසිකා දුන්නු උත්තරේන් අපිට ඉන්න හිටින්න තැනක් නැතිඋනා විතරක් නෙමේ මෙච්චර කල් කරපුවා ඔක්කෝම වතුරේ ගියා..

අය්යේ මම දන්නවා මට හොදටම තේරුනා ඔයලා මාත් එක්ක යාලු වෙන්න ගොඩාක් උත්සහ කරනවා කියලා... මම දන්නවා ඔයාලා ගොඩාක් හොද අය කියලා...එට අය්යේ මට ආදරේ තහනම්... මේ අවුරුද්ද දෙක ඉවර උනහම අම්මලා මාව තාත්තගේ යාලුවෙක්ගේ පුතෙක්ට බන්දලා දෙන්න තින්දු කරලා ඉවරයි... ඒ අය්යා නරක නැ..ආදරේ කියන දේ ඔයාලට වගේ නිදහසේ විදින්න මට අවසර නැ... අනිත් එක කවදාවත් මම අම්මලාගේ තාත්තලගේ හිත රිදෙන වැඩක් කරලා නැ.. ඒ අය මට ආදරෙයි.. ඒ අය්යත් මට එහෙම ආදරේ කරයි කියලා හිත හදාගෙන ඉන්නවා... ඔයාලා හැමදාම මගේ යාලුවෝ වගේ විතරක් ඉන්න... ඒක නැතිඋ කරන්න එපා... ඇත්තටම මම ඉස්සරවෙලාම කොල්ලෙක් එක්ක මෙහෙම යාලුවෝ වගේ කිට්‍ටු උනේ අය්යේ ඔයාට.. මම දන්නවා ඔයා ගොඩාක් හොද කෙනෙක් කියලා.. ඔයා නිසා මේ නිමල් අය්යවත් අදුනගන්න ලැබුනා.. අය්යා වගේම හොදයි කියලා මට තේරූනා මේ ටික දවසට.... ඒත් සමාවෙන්න මට... කොහොමත් මම තව අවුරුද්දකට දෙකකට වඩා ලංකාවේ ඉන්නෙත් නැ... එංගලන්තේ අය්යා ඉන්නේ මටත් එහේ යන්න වෙනවා..
පුලුවන්නම් මාව යාලුවෙක් විදිහට ඔයාලා ලග තියාගන්න හැමදාමත් හිතේ..

මට මේක ගොඩාක් ලොකුවට දැනුනේ නැතුවත් නෙමේ.. ගොඩාක්ම අවුල් වෙන්න ඕනේ නිමලානේ

රසිකා මම දන්නේ නැ ඔය අය්යා ඔයාට කොයි තරම් ආදරේද කියලා.. ඒත් ඔයාට විශ්වාසයි නම් එයා ඔයාව ආදරෙන් බලාගනි කියලා මම හිත හදා ගන්නම්.. මහ ලොකු සල්ලි බාගේ නොතිබුනාට මේ හිතෙන් ඔයාට ගොඩාක් ආදරේ කෙරුවා ඔයා දැක්ක මුල්ම දවසේ ඉදන්... එත් මට වටින්නේ ඔයාගේ සතුට.. දවසක ඔයා අය්යගේ මනමාලි වෙන දාට මටත් කියන්න කේක් කැල්ලක් කාලා යන්න එන්න කියලා

මේ කතවේ තව ගොඩාක් දේවල් තිබුනත් ලියන්න පුලුවන් තරම් කෙටි කලා... මම හිත්න්නේ නිමල් හරි ඒක තමා ආදරේ කියන්නේ... ආදරේ කරන කෙනව ලබාගන්න බැරි වුනත් හදවතින්ම සතුටට සුබ පතන්න පුලුවන්නම් ඇත්තටම ඒ හිත ගොඩාක් ආදරනියයි...

ප.ලි : ඇත්තටම නිමලායි මායි දෙන්නම ඒ වෙඩින් එකට ගියා... අද නිමලාත් ලංකාවේ නැ... ලගකදි නම් එනවාලු...

ප.ප.ලි : මේ කථාව මතක් උනේ රසිකා ගේ පුන්චි කෙලි පැටික්කියගේ පින්තුරයක් මේල් කරලා තිබුන නිසා... මතක් උනා ඒ අතිතේ..

ප.ප.ප.ලි : කලින් පොස්ට් එකේ කිවානේ දේවාට කෙල්ලව සෙට් වෙයි කියලා ගොඩාක් අය.. ඔව් සමහරවිට එක වෙන්නත් තිබුනා ඒ අය්ය නොහිටියානම් දවසක් රසිකාම කිවා ඒ කථාව... ඒත් මගේ වාසනාවට ඒ අය්යා උන්නා.... මගේ සුදු මැනික මට මැනිකක්

සල්ලි කාර ආඩම්බර කෙල්ලක්, යාලුවෙක් වෙනුවෙන් I (good morning)

ඔන්න මුලින්ම කියනවා මම මේ කථාවේ මේන් රොල් එක නම් නෙමේ කරන්නේ.. මගේ ගොඩට මේක නම් දාන්න හදන්න එපා කියලා ඉල්ලන ගමන්ම කථාව පටන් ගන්නම්කෝ...

මගේ යාලුවෝ සෙට් එකෙන් ගොඩාක් අය ගැන තාම මේ බ්ලොග් එකේ ලියවෙලා නම් නැනේ... ඉස්සරහටත් ලියවෙයි..

මේ යාලුවා මට හොදම ‍ෆිට් කෙනෙක් වෙන්නේ මැත්ස් කරන්න කියලා උ.පෙ ට ආවට පස්සේ.....

යාලුවාත්  දැන් ඉතින් ටිකක් වැදගත් කියන ජොබ් එකක නිසා බැරි වෙලාවත් මේවා බලනවානම් ඉතින් හොද මදිනේ ඒ නිසා ඔන්න මම කියපු කාඩ් එක විතරක් කියනම්කෝ...

නැ නැ ඒකත් ඔනේ නැ මොකද මුලු ස්කොලේම දන්න ඒ කාඩ් එක කියලා කොල්ලාගේ මුන රතු කරවන්නේ මොකටද අපි ඔන්න නිමල් කියලා කියමුකෝ ලේසියට නිමලා කියමු....

නිමලා (කොල්ලෙක් හොදේ) මට හොදම ‍ෆිට් එකක් උනේ උගේ ලව් එකට හොදම සපොටර් උනේ මම හින්දා...
මේක වෙනකොට මේ ලව් එක කන්ෆොම් වෙලා නැ.. කෙල්ලට අපි රසිකා කියමුකෝ... මේ කෙල්ල ඉතින් ටිකක් විතර අමුතු ලස්සනක් තියන ආඩම්බර කාර කෙල්ලක්.. හැමදාම තාත්තාගේ බෙන්ස් එකේ ගේට් එක ලගටම එන මේ කෙල්ල හවසට අම්මා ඇවිත් ගෙට් එක ලගදිම වාහනේට දාගන්න නිසා මෙහෙම දෙයක් කෙල්ලගෙන අහනවා තියා හිතන්නවත් කොල්ලෙක් කවදාවත් උත්සහ කරලා නැ...
යාලුවෙකුගේ කෙස් එකකට බඩේ බත් ටික වගේ ලග ඉන්න කොල්ලෙක් හින්දා ඒ කාලේ මම නිමලා මාවත් සෙට් කරගත්තා මේ වැඩේට..

කෙල්ල හැමදාම අදින්නේ අලුත් ගවුම් (මාසෙකට වඩා මම හිතන්නේ අදින්නේ නැතුව ඇති එක ඇදුමක්) එහෙම කිවේ ඒවා ඉතින් හැමදාමත් කිරි සුදු පාටින් බබලන හින්දා.. (දන්නේ නැ ඉතින් සෆෙක්සෙල් හින්දාද කියලා)  ආඩම්බර කම කොයි තරම් උනත් ඉගන ගන්න එකත් සුපර් මිටර්.. කොල්ලෙක් යාලුවෙන්න අහනවා තියා රසිකා එක්ක ලග උන්නු යාලුවෝ සෙට් එකෙන්වත් එහෙම දෙයක් නාහන තරමට කෙල්ලට සලෙන්ඩර්..කොල්ලෝ ටික..

නිමලා ගැන කතා කරනවා නම් ඉතින් කියලා වැඩක් නැ... සපත්තු දාන්න ඕනේ නිසාම අමරුවෙන් ගත්තු සපත්තු දෙකත් දාගෙන මේස් කලිසමෙන් වැහෙන නිසා දවසකට හැර දවසක් මේස් නැතුව (එක මේස් ජොඩුවක් විතරක් දාපු) ආපු කැපවෙලා වැඩ කරපු ගොඩාක් අය කැමති කොල්ලෙක්...

දේව් ගැන කථා කරන්න ඕනේ නැනේ කලින් කථාවක විදුහල්පතිගේ රෙකොඩ් එක මතකයිනේ...

කොහොම උනත් අපි මැත්ස් කරපු නිසාම මේක ගොඩදාගන්න ගොඩාක් ෆුල් ට්‍රයි එකක් දෙන ගමන් කරපු පිස්සු ආතල් ආදර කතාවක් තමා අද කියවන යන්නේ සමහර විට කොටස් වලට කැඩේවි එහෙම උනොත් සොරිම තමා..

දේව් මට ලොකු උදව්වක් ඕනා බන්.... ඔහොම කියාගෙන දවසක් මගේ ලගට නිමලා ආපු හැටි මට තාම මතක් වෙනවා...

මොකක්ද බන් උබලට නොකරන උදව් තියනවද බන් අපි ලග මමත් බොක්කෙන්ම කියලා කරට අතත් දා ගත්තා..

මචෝ අර කොමස් එකේ රසිකා ඉන්නවා නේද බන්... මට ඒකිව ඕනා බන්...

මේ නිමලෝ උබ හිතන්නේ එකි සෙල්ලම් බඩුවක් කියලාද මට කඩෙන් අරගෙන දෙන්න පුලුවන් විදිහේ ඔහොම ඕනා කියලා ඉල්ලුවා කියලා...

අනේ එහෙම නෙමේ බන් දේව් මම ඒකිට ආදරෙයි බන්.. මට කොහොමහරි මේ වැඩේ කරගන්න උදව් කරපන් බන්...

ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්

මෙච්චර කාලෙකට මේකේ කවුරුවත්ම ට්‍රයි නොකරපු කෙල්ලට උබ ට්‍රයි කරලා ස්කොලෙන් යන්න වෙයිද දන්නේ නැ අපි දෙන්නටම... එත් ඔය වගේ දෙයකට එන්ටර් උන උබ ආයේ පස්සට අඩිය තියන්න හොද නැ අපි බලමු ට්‍රයි එකක් දාලා..

අපි මැත්ස් කරපු හින්දා.. රසිකා කොමස් කරපු හින්දා වගේම හරියටම ටයිම් කිපර්ස්ලා වගේ අම්මයි තාත්තයි රසිකාගේ ආරක්ශක දැලක් එලලා තිබුන නිසා ඔය වැඩේ හිතන තරම් වත් කියන තරම්වත් ලේසි නැ කියලා අපි දෙන්නම දැන ගෙන උන්නා...

ඒ කාලේ අර නායක පට්ටමට අමතරව ඉස්සරහට පන්ති කියන කැල්ල අයින් වෙලා ශිෂය කියන කැල්ලකුත් එකතු වෙලා තිබුනනේ... ඒ හින්දාම නිමලාගේ කෙස් එකට පොඩ්ඩක් විතර උදව් කරන්න පුලුවන් කමකුත් නොතිබුනාම නෙමේ..

අඩුම තරමේ නිමලා එහෙම එකකටවත් ට්‍රයි කරනවා කියලා රසිකා තාම දන්නේවත් නැ...

පම්පෝරියක් නෙමේ මේක නම් ගොඩාක් කෙල්ලාන්ගෙන් හිත දිනා ගැනිමේ හැකියාව මට ගොඩාක් හොදින් තිබුනා කියලා දන්න නිසාම වෙන්න ඇති නිමලා මාවම මේකට තොරගන්න ඇත්තේ අනිත් එක කවදාවත් මිත්‍ර දොහිකමක් නොකරනවා කියන විශ්වාසේ..

උසස් පෙල කරන්න අම්මලා තාත්තලාගේ ස්ථාන මාරු නිසා මේ අපේ ස්කෝලේට ආපු රසිකා එක්ක අඩුම තරමේ ගුඩ් මොනින් කියන වචනේවත් හුවමාරු වෙලා තිබුනේ නැ අපේ කවුරුවත් එක්ක.. අඩුම තරමේ පන්තියේ සෙට් එකත් එක්කවත් ඔනාවට වඩා කතා නොකරපු තමන්ගේ තරමේ අයගෙන එකතු උනු කෙල්ලෝ 6,7 එක්ක ඇරෙන්න වැඩි සද්දයකුත් නැ..

හැමදාම උදේට අර නායක පට්ටම නිසා ගෙට්‍ටු ටික මුර කරන්නම වෙනවා අර මගේ එක කථාවක ඔහොම මුරට හිටියේ නැති හින්දා කොල්ලෙක්ගෙන් සර් කෙනෙක් චාටර උන කතාව මතකයිනේ.. ඔලුවට කොකනට් ඔයිල් ගාලා සර් කියපුවහම සර්ට ඒක ජෙල් එකක් වගේ මිටර් වෙලා පොල්තෙල් කියන එක එකපාර මිටර් නොවි කොල්ලට බැනපු කතාව..

 ඒක බ්ලොග් එකේ තියනවානේ now මේ කතාව කියන්නම්කෝ ඉතින්..

දේව් හැමදාම හිටියේ පිටිපස්සේ ගේට් එක ලග ඒ හින්දා රසිකාව මිට් වෙලාම නම් නැ... ඉස්සරහ ගේට් එකේ ඉන්න ප්‍රිෆෙක්ට් එක්ක සුහද මාරුවක් දාගෙන දේව් ඉස්සර ගේට් එකට ගියෙත් මේ නිමලාගේ කේස් එක හින්දාමයි...

පලවෙනි දවස/

කොයි තරම් මේ වැඩේ වැදගත් උනත් මෙතනට අපු පලවෙනි දවසෙම මට ගුඩ්මොනින් කියන අයට මිසක් මම කාටවත් පැනලා දෙන්න ගියේ නැ.. ගොඩාක් අය ඒක නම් කියලාමයි යන්නේ.. එතකොට මුකුත් අඩු පාඩු බලන්නේ නැ කියලානේ හිතන්නේ... ඒක මට දවසක් තේරුනේ 10 වසරේ මල්ලිලා දෙන්නෙකුගේ කථාවකින්.

බලපන්කෝ බන් මම අරුට ගුඩ්මොනින් කියාගෙන ශේප් එකේ මාරු වෙන්න හැදුවේ.. කොහෙද ගුඩ්මොනින් කිවටවත් සලකන්නේ නැතුව හෙට එනකොට මේ නියපොත්ත කපාගෙන එන්න කිවානේ ... අම්මාගෙන් බැනුම් අහ අහ මාසයක් තිස්සේ නිවාඩු කාලේ මේ වවා ගත්තේ.. ඒ විතරක් නම් මදෑ ශර්ට් එකේ ඩබල් ලයින් ටිකත් ලිහාගෙන එන්න කිවානේ... අනේ මන්දා මොනවද මේවගේ වැරදි කියලා... (ඇත්තටම මටත් අදටවට් තෙරෙන්නේ නැ ඩබල් මැශින් ඇයි තහනම් අපේ ස්කොල වල කියලා.. එකෙන් ලස්සනක් වගේම ශක්තියකුත් එනවානේ)

හොව් හොව් කථාව වෙන පැත්තකට යනවානේ... ආයෙත් ලයින් එකට

දවසක් දෙකක් ගෙවිලා ගියා මුනේ හිනාවක් නොතිබුන රසිකා හිනාවෙන්න පටන් අරන් තිබුනා.. ඒත් මම මේ කරන්නේ තව කෙනෙක්ට උදව් කරන්න ඕන වැඩක් නේද කියලා හැම වෙලේම හිතේ තිබුන නිසා ඔනාවට වඩා දුර යන්න දෙන්නත් බැනේ... පලවෙනි දවසේ දෙකේ මම ගුඩ්මොනින් කිවත් හැමදාම උදේට මටත් කලින් ගුඩ් මොර්නින් කියන්න රසිකා පුරුදු උනේ කාලයටත් හොරාමයි...

දවසක් නිමලා ලගට ඇවිත් කොහොමද උබ රසිකාට කිවාද බන්.........

නිමලෝ එකි තාම ගුඩ් මොනින් කියනවා මිසක් වෙන වචනයක් වත් කථා කරලාත් නැ අනිත් එක උබත් පොඩ්ඩක් වචනයක් දෙකක් දාන්න බලපං.. නැත්නම් උබ ගැන මුකුත්ම එකි දන්නේ නැනේ බන්..

මම ට්‍රයි කලා බන්... එත් කොහෙද බන් මට තාම අඩුම තරමේ ගුඩ් මොරින් කියාගන්නවත් පුලුවන් කමක් නැනේ බන්..

උත්සහය අතහරින්න එපා බන් මොනවා උනත් මම ඉන්නවානේ බන් උබත් එක්ක....

ඒක තමයි බන් මට තියන එකම සැනසිම.. අපි බලමුකෝ....

සති කිහිපයකින්...

ගැහැනු ලමයිගේ ඔය අඩු පාඩු බලන්නේ නායිකාවොනේ.. මම උදේ යනකොට අපේ උප හෙඩ් නායිකාව රසිකාව අල්ලගෙන...

අතේ මෙහෙන්දි ගාලා ඇත්තටම ගොඩාක් ලොකුවට නෙමේ අර නායිකාවට තියෙනේ බළල් ඇස් ද කොහෙද??? නැත්නම් ඕක ආයේ කාටවත් පේන විදිහක් නැ අතේ තිබුනට...

එතන ඉදන්ම මකන්න කියලා බුදු ෆාට් එකක්... කෙල්ලගේ ඇස් දෙකෙන් කදුලු පිට වෙන සයිස්... අඩන්න මුන බරවෙලා..

ඇත්තටම දුක හිතුනා මට ....

අක්කෝ හැමදාම අහුවෙන කෙනෙක් නෙමේනේ.. ඊයේ පෙරෙදා නිවාඩු නිසා ගෙදරදි ගා ගන්න ඇති අද මකා ගන්න අමතක වෙලා වගේ.. බලන්නකෝ මුන දිහා.. පව් අක්කෝ යන්න දෙන්න... හෙට මකාගෙන නැවිත් තිබුනොත් මෙතන තියාගෙන මකලා දාමු...

කවදාවත් නැතිව මල්ලිට කරුනාවක් පහල වෙලා...... මොකද ඒ....... හා හා.. ඔන දෙයක් එහෙමනම් අදට යන්න පුලුවන්....

කෙල්ලගේ ඇස් වල ඒ දැකපු හැගිම අදටත් මට දැනෙනවා දැනේනවා වගේ....

යන්නම් අය්යේ... (නම දන්නේ නැති නිසා වෙන්න ඇති.. ගුඩ්මොනින් වලින් තොර වචනයකින් රසිකා කතා කලා)

මෙතන ඉදන් තව ගොඩාක් දේවල් උනා.. ඒත් අද පොස්ට් එක දිග වැඩි වගේ... දේව් ගුඩ් මොනින් නම් කිවා ඉතින් ඊලගට මොකද වෙන්නේ කියලා පුලුවන්නම් අනුමාන කරන්නකෝ....

ඉතිරි කොටස කියවන්න දිගටම ‍රැදි සිටින්න අප සමග

ආදරේ කරන්න වයස බලපානවද?? ඇත්තටම මොනවද බලාපොරොත්තු වෙන්නේ...

සිතක සංකල්පනා ලියන මධුරංග අය්යා ලියපු අලුත්ම පොස්ට් එකේ තිබුනා (අය්යාට කෙල්ලෙක් හොයාගන්න නම් නෙමේ) ලෝක පුජිත ආදර කථා ගැන පොස්ට් එකක් එකේ සමහර කමෙන්ට් දැක්කහම කාලෙක ඉදන් ලියන්න උන්නු දෙයක් ආයේ ලියන්න ඕනා කියලා හිතුනේ...

ආදරේ ට වයසක් තියනවාද??

ඇත්තටම නැනේ...

කෙල්ල වැඩිමල් වෙලා කොල්ලා බාල වෙන්න පුලුවන්ද??

ඔන්න ඒකෙදි නම් මම හිතන්නේ එහෙම වෙන එක ඒ තරම් හොද නැ.. (මම හිතන්නේ එහෙමයි ඔයාලා කමක් නැ කියලා හිතයි ඉතින්)

ජිවත් වෙනකොට ආදරේ කරනකොට ඒක ලොකු ප්‍රශ්නයක් කියලා දැනෙන එකක් නැති උනත් දවසක ලමයි තෙරෙන වයසකට ආවහම ඇයි අම්මා , අම්මට වඩා බාල කෙනෙක් හොයාගත්තේ, ඒ කාලේ වෙන අය හිටියේ නැද්ද කියලා ඇහුවොත්...

ඊටත් වඩා.. ඔය අවුරුදු 5,6ක් බාල කොල්ලෙක් බැද ගත්තහම කාලයක් ගිහින් කොල්ලා වෙන කෙල්ලෙක් එක්ක ගියොත් කෙල්ලට මොකද වෙන්නේ...

ඒත් දෙයක් කියන්නමත් ඕනා.. මම දන්න අක්කා කෙනෙක් ඉන්නවා.. එයා මල්ලි කෙනෙක් වෙන කෙනෙක්ට ආදරේ කරනවා (ගෙවල් වලින් තාමත් ප්‍රශ්න තාම බැදලා නම් නැ) ඒ අයගේ ආදර කථාව ප්‍රශ්න මැදින් හොදට ගලාගෙන යනවා...

දෙන්නා මෙච්චර දියුනු ලොකෙක කතා කරන්නේ ටෙක්ස්ට් කරන්නේ වැඩ කරන වෙලාවකදි නිදහසක් ලැබුනහම විතරයි... මිට් වෙලා කොහෙවත් ගිහින් නැ කියලා තමයි කියන්නේ

අපි එවා නම් ඉතින් හරියට කියන්න දන්නේ නැ තමයි.. එත් ඒවා බොරු කියන්නත් බැ.. ආදරේ කියන දේට ගොඩාක් වැදගත් වෙන්නේ විශ්වාසේ කියන දේ, මම දකින සමහර කපල් ඉන්නවා හැම වෙලේම කථා කරනවා , පුලුවන් හැම වෙලාවකම මිට් වෙනවා.. ඒත් විශ්වාසේ නැ... අපි ආදරේ කරනවා නම් අනිවාර්යෙන්ම ආදරේ කරන කෙනාව විශ්වාස කරන්න ඕනා කියන එක මම හදවතින්ම පිලිගන්න දෙයක්.... ආදරේ ජිවත් කරවන්න ....

ආදරේට විශ්වාසේ විතරක්ම තිබිලා ඇතිද????

කෙල්ලෙක් කොල්ලෙක්ගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ඒක විතරද???

කොල්ලෙක් කෙල්ලෙක්ගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ මොනවද??


හිත පිරෙන තරම් ආදරේ. තාත්තා කෙනෙක් වගේ ආරක්ෂාවක්, හිත සතු‍ටු කරවන වචන, සතුට. සැනසිම. අගය කිරිම් මේව ඕවා ට අයිති උනත් තව ගොඩාක් එවා  නේද???

ගුරු දිනය අපි සැමරුවේ මෙහෙමයි...

මේ පොස්ට් එක ඇත්තටම ගැලපෙන්නේ හෙටට. (හෙට නේද ලෝක ගුරු දිනය) ඒත් අදම ඔන්න ඔහේ කියලා දානවා.. සමහර අය ගොඩාක් ගුරුවරුන්ට වැරදි වලට විතරක් බනිනවා මම ගොඩාක් දැකලා තියනවා.. හොද කියවෙනවා ගොඩාක් අඩුයි... එත් මගේ වාසනාවකට මට හම්බ උනු ගුරුවරු ගොඩාක් ඒ අතින් හොදයි කියලා මට නම් හිතෙනවා... ඇත්තටම ආර්ථික තත්වයෙන් ලොකු තැනක නොතිබුනු මට ගුරුවරු හැමදාමත් උදව් කලා...

මොන්ටිසරි ගිය දවස් වල උගන්වපු ගුරුවරුන්ගේ නම් මතක නැතිවෙන්න ප්‍රධානම හේතුව අපි කථා කලේ ලොකු ටිචර් පොඩි ටිචර් කියලා කථා කරපු එකයි මම නම් හිතන්නේ..

මුලින්ම 1 වසරේදි මට අකුරු කියවපු ජයකොඩි මිස් මගේ මතකේ හැමදාමත් තියනවා අවුරුදු 2කට සැරයක්වත් අපි ඇත්තටම ඒ මිස්ව බලන්න යන්න තරම් පින් වන්ත වෙලා... ඒ යන හැමදාම මිස් කියනවා අපි පන්තිය ඉස්සරහ කවි කියපු හැටි...

කාලේ ඔහොම ගෙවිලා යනකොට අපිට පාසලේ යමක් කරගන්න පුලුවන් තත්වයක් ආපු දා පටන් අපි හැමදාම ගුරු දිනයට හද බැති ගුරු උපහාර කියලා උත්සවයක් පටන් ගත්තා...

මේන් හෝල් එකේ තරු කපලා ගොඩාක් ලොකුවට එහෙම ගහලා.. මුලු මේන් හෝල් එකම සරසලා පාසලේ හැම පන්තියක්ම එකතු කරගෙන හැම ගුරුවරයෙක්ම එකතු කරගෙන ඒ දවස සමරපු අවස්ථා ගොඩක මුලික වෙලා කටයුතු කරන්න තරම් මම වාසනාවන්ත වුනා. මේ හැම උත්සවයකම කථා කරන හෑම ගුරුවරයෙක්ම වගේ කියන එක කථාවක් කියනවා මේ දේවල් කලාට කමක් නැ..එත් ඇත්තටම ගුරුවරුන්ට සලකනවා කියන්නේ හොදට ඉගන ගෙන ගුරුවරු වෙන අපිට ආඩම්බරයෙන් කථාකරන්න පුලුවන් වෙන්න මේ අපෙන් ඉගන ගත්ත ලමයෙක් කියලා කියන්න පුලුවන් වෙන්න වැඩ කරන එකයි කියලා

ඒ හැමදාකම අපි ගුරුවරුන්ට කැම වේලකින් සංග්‍රහ කරන්න අමතක කලේත් නැ..
ඒ තරමට අපිට ගොඩාක් සමිප උනු ගුරුවරු ඒ කාලේ උන්නා... ඇත්තම ඒ තරම් කාලයක් නොවුනත් අද එහෙම වෙනවද ඊට වඩා හොදට වෙනවද කියලා මම නම් දන්නේ නැ.. මගේ ගුරුවරුන්ට මම ගොඩාක් ආදරෙයි.. මේ පොස්ට් එකෙන් මට ඒක කියලා ඉවර කරන්න බැරි උනත් මට උගන්වපු , නොඋගන්න්වපු ජාතියේ ගුරු මව් පිය වරුන්ට උපහාරයක්ම වේවා..

එහෙම දවසක් යොදාගෙන ගුරුවරුන්ට සලකන එක කරන එකට වඩා හැමදාම අපි ගුරු මව්වරු පියවරුන්ට සලකන්න ඔනා කියලා මම විශ්වාස කරනවා...

එහෙම දවසක  මගේ අතින් ලියවුනු මේ නිසදැස ගුරු මව් පිය උපහාරය වෙනුවෙන්මයි.. (ඇත්තටම මට එහෙම නිසදැස් එහෙම ලියන්න පුරුද්දක් නම් නැ.. ඒත් එදා නම් ගොඩාක් අය හොදයි කිවා.. ඔයාලට කොහොමද දන්නේ නැ)
 

නිලුපුල් පුල් සේද මාවතේ
වෑටි ඈති මහනෙල් පෙති සමුහයක් සේද
සදු තරු හිනෑහෙන්නවු
ධවල මිදුම් ගෑබ් රාත්‍රියක
වලුක් මල් මත පතිත වු
පිණි කෑට සේද
රශ්මිය විහිදුවන්නාවු හසරදයන් සේද
අප විදු පියසට වෑඩියා නොවේද?
කඩුපුල් මල් වෑසි වසිනා බව
ඔබ අපට කියා දුන්නා නොවේද?
දිය බිදු සොයා යන මුව පෑටවුන්ට
මිරිගුවක් නොපෙන්වා
විදුරු ගිරු බිතක
ඔබ්බට ඈති සෑම
මිනිකෑටයක්ම ඉගෑන්වු
අපගේ ගුරු මව්පියවරුන්ට
අප හද පතුලින්ම
මේ උපහර දිනයේදි
තුති මල් පුදමු...